Typowe objawy ostrego zapalenia pęcherza moczowego to:
-ból lub pieczenie podczas oddawania moczu
-konieczność częstego lub natychmiastowego oddawania moczu
-pobolewanie w dole brzucha.
Może wystąpić czerwone lub ciemnobrunatne zabarwienie moczu, spowodowane obecnością krwi (krwiomocz), co jest wynikiem zapalenia błony śluzowej pęcherza. Jeżeli dojdzie do zakażenia nerki, to prawie zawsze pojawia się gorączka (>38°C). Może występować ból w okolicy nerki, po jednej lub obu stronach, nudności i wymioty. Objawy zakażenia nerki mogą wystąpić po kilku dniach obecności objawów zapalenia pęcherza, jeżeli nie było ono leczone.
Przyczyną zakażenia układu moczowego jest najczęściej (prawie w 90% przypadków) bakteria Escherichia coli (E. coli), nazywana potocznie pałeczką kałową, gdyż powszechnie występuje w jelicie grubym. Bakteria ta może przedostać się z odbytu do ujścia cewki moczowej, następnie do pęcherza, a w rzadszych przypadkach jeszcze wyżej, do jednej lub obu nerek. Jeżeli zakażenie jest spowodowane przez E. coli i nie ma innych czynników sprzyjających wystąpieniu zakażenia, to mówimy o niepowikłanym zakażeniu układu moczowego. Prawie zawsze dotyczy to kobiet w wieku rozrodczym.
Na podstawie zgłaszanych dolegliwości oraz badania fizykalnego lekarz podejrzewa lub rozpoznaje zakażenie układu moczowego. Ból podczas wstrząsania okolicy nerki (poprzez lekkie uderzenie pięścią w dolną część pleców, tzw. objaw Goldflamma) może świadczyć o zakażeniu nerki. W każdym przypadku wykonuje się ogólne badanie moczu. Zwiększona liczba leukocytów w moczu potwierdza obecność zapalenia. W moczu może również występować krew (erytrocyty) oraz białko.Gdy lekarz podejrzewa obecność nieprawidłowości w układzie moczowym lub powikłań, może zlecić wykonanie badań obrazowych, jak:
-USG nerek i dróg moczowych
-urografia
-tomografia komputerowa
Zapobieganie zakażeniom układu moczowego jest szczególnie ważne w przypadku tych kobiet, u których mają one charakter nawracający. Pomocne może być przestrzeganie pewnych zasad podczas życia codziennego, takich jak:
-picie odpowiednio dużej ilości płynów w ciągu doby (około 1,5 litra); wypicie dodatkowej szklanki napoju przed stosunkiem płciowym
-po wystąpieniu potrzeby oddania moczu, nie należy tej czynności odwlekać; zawsze należy oddać mocz po stosunku płciowym
-należy codziennie myć narządy płciowe oraz zawsze przed stosunkiem płciowym; należy podcierać się w kierunku od przodu do tyłu, co zapobiega przemieszczaniu bakterii z okolicy odbytu w okolicę ujścia cewki moczowej
-w przypadku stosowania środków plemnikobójczych, zwłaszcza z krążkiem pochwowym, zmiana na inną metodę antykoncepcji w porozumieniu z lekarzem
-codzienne picie soku z żurawin , który hamuje przyleganie bakterii do błony śluzowej dróg moczowych. Dostępne są również tabletki zawierające wyciąg z owoców żurawiny
-lekarz może zalecić przyjmowanie preparatu zawierającego antygeny bakteryjne w celu zwiększenia odporności na zakażenie.
Ze względu na fakt, że to właśnie bakterie najczęściej odpowiadają za zakażenie dróg moczowych, leczenie polega na stosowaniu antybiotyków lub chemioterapeutyków.
Koniec.
No more pages to load