Rozrost gruczołu krokowego może wywierać nacisk na pęcherz moczowy i cewkę moczową, czyli przewód, przez który przepływa mocz. Może to wpływać na sposób oddawania moczu i powodować: trudności z rozpoczęciem oddawania moczu, częstą potrzebę oddawania moczu, słaby strumień moczu oraz trudności z całkowitym opróżnieniem pęcherza.
Przyczyna powiększenia prostaty nie jest znana, ale uważa się, że jest ona związana ze zmianami hormonalnymi zachodzącymi u mężczyzny w miarę starzenia się. Innymi czynnikami ryzyka oprócz wieku mogą być: otyłość, stres, wstrzemięźliwość seksualna, choroby weneryczne.
Diagnoza rozrostu gruczołu krokowego polega na ocenie wielkości i innych cech prostaty przez badanie gruczołu palcem wprowadzonym do odbytnicy. Dodatkowo wykonuje się badanie moczu oraz pomiar stężenia PSA we krwi (swoistego antygenu sterczowego). Można wykonać również badanie USG w celu dokładniejszej oceny.
Nie istnieją bezpośrednie metody zapobiegające zachorowaniu na rozrost gruczołu krokowego. Ważne jest, aby pacjenci po 50. roku życia byli regularnie badani przez urologa w celu szybkiego wykrycia schorzenia i uniknięcia powikłań.
Leczenie farmakologiczne rozrostu gruczołu krokowego polega na stosowaniu leków, które ułatwiają odpływ moczu, rozluźniają mięśnie dróg moczowych i zmniejszają prostatę. Czasami w łagodnym rozroście prostaty wystarczająca może być zmiana stylu życia, natomiast w niektórych przypadkach może być konieczny zabieg chirurgiczny.
Koniec.
No more pages to load