Stan związany z niedoborem magnezu charakteryzuje się anoreksją, nudnościami, wymiotami, sennością i osłabieniem. Inne często występujące objawy to parestezje, skurcze mięśni, drażliwość, nieprawidłowy rytm serca, mrowienie, zmęczenie, utrata apetytu, zmniejszenie koncentracji uwagi i dezorientacja umysłowa.
Niedobór magnezu może być spowodowany dietą ubogą w magnez, problemami trawiennymi, zaburzeniami wchłaniania, przewlekłym alkoholizmem, problemami z nerkami, długotrwałym stosowaniem leków moczopędnych, wymiotami, biegunką, cukrzycą typu 2., ostrym zapaleniem trzustki, hipokaliemią lub hiperkalcemią.
Rozpoznanie niedoboru magnezu opiera się na badaniu krwi, a czasem także moczu. Niedobór tego pierwiastka można stwierdzić, gdy jego stężenie we krwi wynosi poniżej 0,65 mmol/l. W przypadku, gdy nie jest znana przyczyna hipomagnezemi, należy wykonać dodatkowe badania.
Aby zapobiegać niedoborowi magnezu, warto dbać o odpowiednio zbilansowaną dietę oraz w przypadku na narażenie na niedobór tego pierwiastka, zaleca się wykonywać badania kontrolne. Przed stosowaniem preparatów zawierających magnez, zaleca się najpierw oznaczenie jego poziomu we krwi.
Leczenie niedoboru magnezu opiera się głównie na podawaniu preparatów magnezu oraz leczeniu przyczyny niedoboru tego pierwiastka. W przypadku, gdy objawy niedoboru magnezu są duże i poważne, magnes podaje się dożylnie. Podczas i po leczeniu hipomagnezemii, należy kontrolować regularnie jego poziom.
Koniec.
No more pages to load