Główne objawy przeziębienia to: katar, ból gardła, kaszel, podwyższona temperatura, ogólne osłabienie. Początkowo katar jest wodnisty, a kaszel suchy. Po upływie kilku dni katar staje się gęstszy, a kaszel mokry. Temperatura zwykle nie przekracza 39 stopni Celsjusza.
Jedną z popularniejszych przyczyn infekcji górnych dróg oddechowych są wirusy. Najczęściej za powstanie chorobowych objawów odpowiada rinowirus, ale na pogorszenie naszego samopoczucia wpływ mają też koronawirusy, adenowirusy, metapneumowirusy oraz wirus RSV. Bywa, że przyczyny bólu gardła, podwyższonej temperatury i gorszego samopoczucia są inne, a powodować je mogą np. różnego rodzaju bakterie.
Oprócz pytania o objawy zapalenia górnych dróg oddechowych, lekarz podczas wizyty przeprowadzi badanie przedmiotowe oraz zleci badania laboratoryjne. Tym, co na pierwszy rzut oka różni infekcję bakteryjną od wirusowej jest mocno zaczerwienione, obrzęknięte gardło i migdałki, na których występuje nalot. Dodatkowo kolor i konsystencja wydzieliny spływającej po tylnej ścianie gardła mogą podpowiedzieć lekarzowi etiologię choroby.
Gdy postawienie właściwego rozpoznania nie jest takie oczywiste (np. u pacjentów, którzy nie mają typowych objawów) i nastręcza lekarzowi wątpliwości, powinien zlecić wykonanie badań laboratoryjnych. Podwyższona wartość leukocytów (białych krwinek), CRP (białka C-reaktywnego), PCT (prokalcytoniny), ASO (odczyn antystreptolizynowy w zakażeniach Streptococcus pyogenes) w surowicy krwi świadczą o infekcji bakteryjnej.
Dodatkowo należy pobrać wymaz z gardła, nosa lub ropnej plwociny i zrobić posiew. Wynik posiewu da nam odpowiedź na pytanie o szczep bakterii, który nas zainfekował. Następnie warto wykonać antybiogram – badanie wskazujące najskuteczniejszy antybiotyk, na którego działanie dana bakteria jest wrażliwa.
O odporność organizmu należy dbać regularnie, a w szczególności w trakcie trwania choroby, a także po jej ustąpieniu. Kluczowe znaczenie ma właściwa dieta, częsta aktywność fizyczna na świeżym powietrzu oraz prawidłowe nawadnianie organizmu.
W terapii wirusowych infekcji górnych dróg oddechowych stosujemy tzw. leczenie zachowawcze, objawowe, czyli nie wdrażamy antybiotykoterapii i staramy się ograniczyć zasięg zapalenia oraz dalszy rozwój choroby. W tym celu podajemy choremu leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe (zawierające paracetamol), a także przeciwzapalne (z ibuprofenem lub naproksenem). Leki obkurczające śluzówkę jamy nosowej (pseudoefedryna, efedryna, ksylometazolina) ułatwiają oddychanie i pozbycie się wycieku z nosa. Istnieją także skuteczne leki na wirusy, które ograniczają rozwój infekcji i zmniejszają dokuczliwe objawy choroby. Większość infekcji bakteryjnych leczy się pochodnymi penicyliny, jednakże o wyborze najbardziej skutecznego antybiotyku powinien decydować wynik antybiogramu. Właściwa antybiotykoterapia trwa 10 dni, a w wyjątkowych sytuacjach 5.
Koniec.
No more pages to load