Gorączka

Jakie są objawy gorączki?

-z powodu infekcji wirusowych, objawami, które towarzyszą infekcji są:
ból gardła,
kaszel,
katar,
ból mięśni.
Czasem pojawiają się nawet biegunki i wymioty. Infekcja wirusowa trwa przeważnie kilka dni i sama ustępuje, dzięki m.in. podwyższonej temperaturze ciała.

-infekcje bakteryjne: często jest to gardło, krtań, nos czy zatoki, chorzy pacjenci mają dodatkowo kaszel, katar i ból głowy.

Jakie są przyczyny gorączki?

Oczywiście gorączka występuje najczęściej z powodu infekcji wirusowych. Najgroźniejsza jest grypa.

Drugim powodem przyczyniającym się do powstawania gorączki są infekcje bakteryjne, które atakują drogi oddechowe. Często jest to gardło, krtań, nos czy zatoki, chorzy pacjenci mają dodatkowo kaszel, katar i ból głowy. C

Kolejnym powodem gorączki bywają choroby autoimmunologiczne, w trakcie których nasz organizm walczy z własnymi tkankami przy pomocy układu odpornościowego. Mogą wystąpić miejscowe stany zapalne, którym towarzyszy wysoka gorączka.

Gorączka często stanowi pierwszy objaw nowotworu. Niektóre nowotwory produkują pirogeny podnoszące nastawioną temperaturę w podwzgórzu.

Powody mogą być też alergiczne, innymi słowy układ odpornościowy błędnie rozpoznaje obce, ale zupełnie niegroźne czynniki, czyli antygeny, jako niebezpieczne i podejmuje niepotrzebną walkę.

Jak zdiagnozować gorączkę?

Gorączkę stwierdza się na podstawie pomiaru temperatury ciała, na rynku dostępne są urządzenia do mierzenia temperatury ciała - elektryczne termometry, które w szybki i łatwy sposób określają, czy mamy do czynienia z gorączką. Mierzymy ją zwykle pod pachą, w odbytnicy, jamie ustnej. Należy mieć na uwadze, że wynik mierzenia ciepłoty ciała pod pachą jest o 0,3–0,6° (tj. o 3–6 kresek) niższy niż w pozostałych miejscach ciała.

Jak zapobiegać gorączce?

Część chorób, powodujących gorączkę, wymaga rekonwalescencji po leczeniu. Należy przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących postępowania po chorobie wywołującej gorączkę.

Leczenie gorączki

Leczenie gorączki powinno się opierać na prostym założeniu, dotyczącym zarówno postępowania pacjenta w domu, jak i lekarza w przychodni lub szpitalu: gorączka jest mechanizmem obronnym, więc celem leczenia jest jej ograniczenie, a nie zbicie do wartości prawidłowych. Zbyt wysoka gorączka jest ciężkim, trudnym do zniesienia objawem. Jeśli trwa długo, prowadzi do wyniszczenia chorego. Trzeba więc podawać leki przeciwgorączkowe, lecz cały czas obserwować chorego, aby upewnić się co do wystąpienia pospolitego zakażenia czy też, by podjąć bardziej intensywną i bardziej szczegółowo ukierunkowaną diagnostykę.