Niedobór pokarmowy wapnia

Jakie są objawy niedoboru pokarmowego wapnia?

Typowe objawy hipokalcemii to mrowienie wokół ust oraz w palcach dłoni i stóp. Napad tężyczkowy to symetryczne kurcze mięśni rąk (dłoń zgięta w nadgarstku i stawach śródręcznych, palce wyprostowane, a kciuk odwiedziony – jest to tzw. ręka położnika), następnie przedramion i ramion, z kolei twarzy (skurcz powiek, „usta karpia”), klatki piersiowej i kończyn dolnych, z zachowaniem świadomości.

Jakie są przyczyny niedoboru pokarmowego wapnia?

Niedobór pokarmowy wapnia może mieć różne przyczyny. Niektóre z nich to niewystarczające spożycie pokarmów bogatych w wapń, niewłaściwe nawyki żywieniowe, dieta uboga w produkty mleczne i zielone warzywa liściaste, a także nieodpowiednie wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego.

Jak zdiagnozować niedobór pokarmowy wapnia?

Hipokalcemię rozpoznaje się na podstawie oznaczenia stężenia wapnia we krwi i stwierdzenia, że jest ono poniżej zakresu normy. Stężenie wapnia całkowitego w surowicy zależy również od stężenia albuminy krwi, dlatego w celu dokładniejszej oceny zwykle oznacza się również stężenie albuminy i wylicza „korektę” stężenia wapnia całkowitego. Inny, lepszy sposób polega na oznaczeniu stężenia wapnia zjonizowanego w surowicy.

Jak zapobiegać niedoborowi pokarmowemu wapnia?

U pacjentów narażonych na wystąpienie hipokalcemii (osoby z chorobami do niej prowadzącymi) należy w określonych przez lekarza odstępach czasu kontrolować stężenie wapnia we krwi, aby wcześnie wykryć ten stan, w stadium, gdy jest łagodny i jeszcze nie powoduje objawów.

Leczenie niedoboru pokarmowego wapnia

Leczenie hipokalcemii zawsze polega na usunięciu przyczyny, która do niej doprowadziła oraz na podawaniu wapnia u chorych z objawami. W łagodnej przewlekłej hipokalcemii bez objawów wystarcza doustne przyjmowanie preparatu wapnia oraz witaminy D.