Niedokrwistość z niedoboru kwasu foliowego

Jakie są objawy niedokrwistości z niedoboru kwasu foliowego?

Objawami niedokrwistości z niedoboru kwasu foliowego są bladość, osłabienie, zawroty głowy, duszności, tachykardia, pieczenie języka. Ponadto może powodować niepłodność oraz powstawanie ognisk hiperpigmentacji skóry. W odróżnieniu od niedoboru kobalaminy, niedobór kwasu foliowego nie powoduje objawów ze strony układu nerwowego.

Jakie są przyczyny niedokrwistości z niedoboru kwasu foliowego?

Przyczyną anemii wynikającą z niedoboru kwasu foliowego jest dieta (mała ilość zielonych warzyw i nasion roślin strączkowych), zwiększone zapotrzebowanie (dojrzewanie, ciąża, laktacja), przyjmowanie niektórych leków, przewlekłe choroby wątroby, zmniejszone wchłanianie (celiakia, choroba Leśniowskiego i Crohna, zespół krótkiego jelita) lub niedobór cynku.

Jak zdiagnozować niedokrwistość z niedoboru kwasu foliowego?

W diagnozie niedokrwistości z niedoboru kwasy foliowego ważne jest wykonanie morfologii krwi oraz oznaczenie stężenia kwasu foliowego w osoczu (zmniejszone stężenie kwasu foliowego). W morfologii w przypadku jej występowania obserwuje się zwiększenie średniej objętości erytrocytu oraz zmniejszenie stężenia hemoglobiny. Należy wykluczyć występowanie niedokrwistości z niedoboru witaminy B12.

Jak zapobiegać niedokrwistości z niedoboru kwasu foliowego?

Profilaktyka niedokrwistości z niedoboru kwasu foliowego polega na stosowaniu diety wzbogaconej o produkty bogate w kwas foliowy (szpinak, brukselka, pieczywo żytnie i pszenne, kapusta włoska) oraz wykonywaniu badań kontrolnych. Dodatkowo można zastosować suplementację tej witaminy w szczególności w okresie zwiększonego zapotrzebowania (ciąża, laktacja).

Leczenie niedokrwistości z niedoboru kwasu foliowego

W leczeniu niedokrwistości z niedoboru kwasu foliowego istotne znaczenie ma leczenie choroby podstawowej, odpowiednia dieta oraz stosowanie preparatów z kwasem foliowym. Produktami bogatymi w kwas foliowy są: wątróbka, żółtka jaj, zielone warzywa, pszenica. Gwałtowny wzrost retikulocytów świadczy o skuteczności terapii.