Trądzik pospolity obejmuje zazwyczaj twarz, plecy, szyję, klatkę piersiową i ramiona. Charakteryzuje się powstawaniem wykwitów skórnych, które mogą mieć charakter zapalny i niezapalny. Zmianami zapalnymi są: grudki, krosty i cysty, natomiast zmiany zapalne mogą mieć postać zaskórników zamkniętych (białe, drobne) lub otwartych (w części środkowej mają otwór, przez który wydobywa się masa łojowo-rogowa).
Istnieje wiele przyczyn powstawania trądziku pospolitego. Wśród nich można wyróżnić: zwiększona produkcja łoju, czynniki genetyczne, nadmiar androgenów, zablokowanie aparatu włosowo-łojowego przez czop rogowy, reakcja zapalna, niewłaściwa dieta, przewlekły stres, kolonizacja mieszków włosowych przez bakterie Propionibacterium acnes lub niektóre leki.
Lekarzem odpowiedzialnym za rozpoznanie i leczenie trądziku pospolitego jest dermatolog. Diagnoza opiera się zazwyczaj głównie na podstawie obrazu klinicznego i wywiadzie z pacjentem. Przed wdrążeniem leczenia należy go zróżnicować z innymi schorzeniami skóry.
Trudno zapobiec wystąpieniu trądziku pospolitego w szczególności w wieku młodzieńczym. Można przyczynić się do złagodzenia jego objawów i zmniejszenia ryzyka powstawania ewentualnych blizn stosując odpowiednią pielęgnację skóry. Istotne jest również, aby nie przesuszać swojej skóry oraz ograniczać produkty w diecie, które mogą nasilać powstawanie zmian trądzikowych (cukry proste, nabiał).
Leczenie trądziku pospolitego może być miejscowe (w przypadku zmian trądzikowych o niewielkim lub średnim nasileniu) preparatami w postaci maści, kremów, aerozoli. Wykazują one działanie przeciwbakteryjne, przeciwzapalne, przeciwłojotokowe i keratolityczne. W cięższych postaciach trądziku zaleca się stosowanie preparatów doustnych (zazwyczaj są to antybiotyki lub retinoidy).
Koniec.
No more pages to load