Egzema jest zwykle swędząca. U wielu osób swędzenie może wahać się od łagodnego do umiarkowanego. Jednak, niestety w niektórych przypadkach może się znacznie pogorszyć i może rozwinąć się stan zapalny skóry. Czasami swędzenie staje się tak silne, że chorzy rozdrapują zmiany chorobowe, aż zaczną krwawić, co może spowodować stan zapalny i pogorszyć egzemą.
Ogólne objawy egzemy to:
-sucha, wrażliwa skóra,
-stan zapalny skóry,
-przebarwiona skóra,
-szorstkie lub łuszczące się plamy na skórze,
-pojawiające się pęcherze, które mogą pękać i sączyć się,
-pojawiające się strupy, w miejscu pęcherza.
Egzema jest spowodowana niezdolnością osoby do naprawy uszkodzenia bariery skórnej. Wynika to z mutacji w genie zwanym filagryną. Filagryna jest ważna dla tworzenia bariery skórnej. Zwykle każda komórka skóry ma dwie kopie genu filagryny. Jednak osoby podatne na egzemę mają tylko jedną kopię tego genu.
Chociaż do utworzenia normalnej bariery skórnej potrzebna jest tylko jedna kopia genu, dwie kopie są ważne dla naprawy bariery skórnej. Jeśli skóra jest narażona na czynniki drażniące, a bariera skórna jest naruszona, u osoby z tylko jedną kopią, zdolność do naprawy bariery skórnej jest ograniczona.
Po naruszeniu bariery skórnej, dochodzi do wysuszenia i łuszczenia się skóry. Alergeny środowiskowe (czynniki drażniące z otoczenia) mogą również dostać się do skóry i aktywować układ odpornościowy, powodując stan zapalny, który powoduje zaczerwienienie i swędzenie skóry.
Lekarz w trakcie wywiadu będzie zbierać informacje dotyczące naszego ogólnego stanu zdrowia, tego kiedy wystąpiły objawy, a także czy przypadki egzemy miały miejsce w rodzinie. Bardzo często przed postawieniem ostatecznej diagnozy dermatolog zleca przeprowadzenie testów alergicznych, na przykład testów płatkowych naskórkowych. Ich zadaniem jest zbadanie nadwrażliwości kontaktowej na wybrane substancje.
Jedynym sposobem, aby uniknąć objawów choroby, jest eliminacja czynników drażniących i wywołujących reakcję alergiczną.
W leczeniu miejscowym przede wszystkim wykorzystuje się maści na egzemę lub kremy zawierające steroidy. Jeśli wraz z wypryskiem pojawiają się bakterie, zaleca się stosowanie leków antyseptycznych. Jeśli miejscowe leczenie egzemy nie przynosi żadnej poprawy, wprowadza się leczenie ogólne. Bardzo często wykorzystuje się leki antyhistaminowe, immunosupresyjne lub antybiotyki. Ze względu na ich silne działanie nie należy przekraczać zalecanej dawki i nie stosować jej dłużej niż to konieczne. W leczeniu ogólnym często wykorzystuje się także leki przeciwalergiczne, korzystnie wpływa zażywanie wapnia i kwasu askorbinowego.