Olanzapina to lek przeciwpsychotyczny, który jest stosowany w leczeniu stanów psychotycznych, takich jak schizofrenia i zaburzenie dwubiegunowe (depresja maniakalna) u dorosłych i dzieci w wieku co najmniej 13 lat. Olanzapina ma również zastosowanie razem z fluoksetyną w leczeniu epizodów depresji u dorosłych i dzieci w wieku co najmniej 10 lat, u których występuje zaburzenie dwubiegunowe typu I.
Lek może powodować wysokie stężenie cukru we krwi (hiperglikemia). Jeśli pacjent choruje na cukrzycę, należy regularnie kontrolować stężenie cukru we krwi.
Pacjent powinien poinformować lekarza przed stosowaniem olanzapiny, jeśli kiedykolwiek występowały u niego:
choroby wątroby;
choroby serca, wysokie lub niskie ciśnienie krwi;
wysoki poziom cholesterolu lub trójglicerydów;
udar mózgu;
rak piersi;
napad drgawek;
choroba Alzheimera;
cukrzyca lub wysoki poziom cukru we krwi;
powiększona prostata;
problemy z jelitami;
jaskra z wąskim kątem przesączania.
Osoba stosująca lek powinna unikać przegrzania lub odwodnienia. Należy pić dużo płynów, zwłaszcza w czasie upałów i podczas ćwiczeń, ponieważ podczas przyjmowania olanzapiny łatwiej o niebezpieczne przegrzanie i odwodnienie.
Działania niepożądane:
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli podczas stosowania olanzapiny u pacjenta wystąpią:
objawy reakcji alergicznej;
niekontrolowane ruchy mięśni twarzy (żucie, mlaskanie wargami, marszczenie czoła, ruchy języka, mruganie lub ruchy gałek ocznych);
trudności z mówieniem lub połykaniem;
obrzęk rąk lub stóp;
dezorientacja, nietypowe myśli lub zachowanie, halucynacje lub myśli o zrobieniu sobie krzywdy;
niska liczba białych krwinek – gorączka, dreszcze, owrzodzenia jamy ustnej, owrzodzenia skóry, ból gardła, kaszel, problemy z oddychaniem, uczucie lekkiego zawrotu głowy;
objawy odwodnienia – uczucie silnego pragnienia lub gorąca, niemożność oddania moczu, obfite pocenie się lub gorąca i sucha skóra;
problemy z wątrobą – ból w górnej części brzucha, swędzenie, utrata apetytu, ciemny mocz, stolce o gliniastym zabarwieniu, żółtaczka (zażółcenie skóry lub oczu);
wysoki poziom cukru we krwi – zwiększone pragnienie, zwiększone oddawanie moczu, głód, suchość w ustach, owocowy zapach oddechu, senność, suchość skóry, niewyraźne widzenie, utrata wagi;
ciężka reakcja układu nerwowego – bardzo sztywne mięśnie, wysoka gorączka, pocenie się, dezorientacja, szybkie lub nierówne bicie serca, drżenie, uczucie jakbyś miał zemdleć.
Duże dawki lub długotrwałe stosowanie olanzapiny może powodować poważne zaburzenia ruchowe, które mogą nie być odwracalne. Im dłużej pacjent stosuje olanzapinę, tym większe jest prawdopodobieństwo wystąpienia tych zaburzeń, zwłaszcza u kobiet lub osób w podeszłym wieku.
Częste działania niepożądane leku mogą obejmować:
przyrost masy ciała (bardziej prawdopodobny u nastolatków), zwiększony apetyt;
ból głowy, zawroty głowy, senność, uczucie zmęczenia lub niepokoju;
problemy z mową lub pamięcią;
drżenia lub wstrząsy, drętwienie lub uczucie mrowienia;
zmiany w osobowości;
suchość w jamie ustnej lub zwiększone ślinienie się;
ból brzucha, zaparcia;
ból w rękach lub nogach.
