Iwakaftor ma zastosowanie w leczeniu mukowiscydozy u dorosłych i dzieci w wieku co najmniej 4 miesięcy i o masie ciała co najmniej 5 kilogramów. Lek jest przeznaczony do stosowania wyłącznie u pacjentów z określoną mutacją genu związaną z mukowiscydozą. Przed przyjęciem leku może być konieczne wykonanie badań lekarskich w celu upewnienia się, że pacjent posiada tę mutację genu.
Lek należy stosować dokładnie według zaleceń. Zaleca się przyjmowanie iwakaftoru z jedzeniem zawierającym tłuszcz, takim jak masło, masło orzechowe, jajka, ser, pełne mleko, jogurt lub pizze z serem.
Przed przyjmowaniem leku, pacjent powinien poinformować lekarza, jeśli kiedykolwiek miał chorobę wątroby lub nerek.
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli podczas stosowania iwakaftoru wystąpią:
objawy reakcji alergicznej: pokrzywka, utrudnione oddychanie, obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła;
silny ból brzucha;
problemy z widzeniem, ból oczu;
niski poziom cukru we krwi – ból głowy, głód, pocenie się, drażliwość, zawroty głowy, nudności, przyspieszone bicie serca, uczucie niepokoju lub drżenia;
problemy z wątrobą – utrata apetytu, ból brzucha (w prawej górnej części), nudności, wymioty, ciemny mocz, żółtaczka (zażółcenie skóry lub oczu).
Częste działania niepożądane leku mogą obejmować:
zawroty głowy;
wysypkę;
ból głowy;
ból brzucha, nudności, biegunkę;
objawy przeziębienia, takie jak duszność nosa, katar, ból gardła.
