Linagliptyna jest stosowana wraz z dietą i ćwiczeniami fizycznymi w celu poprawy kontroli stężenia cukru we krwi u osób dorosłych z cukrzycą typu 2. Lek ten nie jest przeznaczony do leczenia cukrzycy typu 1.
Prawidłowa kontrola cukrzycy może również zmniejszyć ryzyko wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu.
Pacjent powinien sprawdzać regularnie poziom cukru we krwi, zgodnie z zaleceniami lekarza, a następnie poinformować lekarza, jeśli pomiary cukru we krwi są zbyt wysokie lub zbyt niskie. Może być konieczna zmiana dawki/leczenia.
Nie należy stosować linagliptyny, jeśli u pacjenta kiedykolwiek wystąpiła ciężka reakcja alergiczna na linagliptynę (problemy z oddychaniem, obrzęk, ciężka wysypka skórna) lub cukrzycowa kwasica ketonowa (należy skontaktować się z lekarzem w celu podjęcia leczenia).
Pacjent powinien poinformować lekarza przed stosowaniem leku, jeśli kiedykolwiek miał:
problemy z sercem;
choroby nerek;
zapalenie trzustki;
wysokie stężenie triglicerydów (rodzaj tłuszczu we krwi);
kamienie żółciowe;
alkoholizm.
Należy przerwać stosowanie linagliptyny i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią objawy zapalenia trzustki: silny ból w górnej części brzucha, który rozprzestrzenia się na plecy, z wymiotami lub bez wymiotów.
Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli podczas przyjmowania leku u pacjenta występują:
objawy reakcji alergicznej (pokrzywka, wysypka, swędzenie, łuszczenie się skóry, utrudnione oddychanie, obrzęk twarzy lub gardła)
ciężka reakcja skórna (gorączka, ból gardła, pieczenie oczu, ból skóry, czerwona lub fioletowa wysypka z pęcherzami i łuszczeniem się skóry)
silny lub utrzymujący się ból stawów;
ciężka reakcja autoimmunologiczna – swędzenie, pęcherze, rozpad zewnętrznej warstwy skóry.
Należy również skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią objawy niewydolności serca, takie jak obrzęki, szybki przyrost masy ciała lub duszność (nawet w pozycji leżącej).
Częste działania niepożądane linagliptyny mogą obejmować: katar, ból gardła, kaszel lub biegunka.
