Wrzód zlokalizowany na rogówce generalnie nie różni od pozostałych owrzodzeń, jakie występują na skórze czy błonach śluzowych. Owrzodzenie rogówki jest trudno gojącą się i głęboką raną, prowadzącą do przerwania ciągłości nabłonka oraz uszkodzenia leżących głębiej tkanek. Zazwyczaj obejmuje ono istotę właściwą rogówki i blaszkę graniczną przednią. W badaniu okulistycznym za pomocą lampy szczelinowej widać zagłębienie w istocie właściwej rogówki otoczone pierścieniem nacieku zapalnego.
Owrzodzeniu rogówki towarzyszą zwykle takie objawy, jak:
-ból;
-zaczerwienienie oka;
-pogorszenie widzenia;
-brak przejrzystości rogówki;
-wyciek wydzieliny z oka;
-światłowstręt;
-obrzęk spojówki.
Choroba ta ma podłoże alergiczne i jest wywoływana przez dany alergen. W wyniku kontaktu z alergenami komórki zapalne organizmu chorego wytwarzają skierowane przeciwko nim przeciwciała – swoiste IgE. Dochodzi do pobudzenia komórek tucznych obecnych w oku i wytwarzania przez nie substancji zwanej histaminą. Następnie wiele innych komórek zapalnych (np. eozynofile) wydziela różne substancje, co powoduje zaczerwienienie, łzawienie, swędzenie i pieczenie oczu oraz obrzmienie powiek.
Powiązanie pojawiania się objawów ze strony oczu jako skutku kontaktu z alergenami zwykle pozwala na szybkie ustalenie rozpoznania. Trudniejsze może być rozpoznanie przetrwałego alergicznego zapalenia spojówek, które często powoduje łagodne objawy.
Podejrzenie alergii potwierdzają wykonane przez alergologa dodatnie wyniki testów skórnych z alergenami wziewnymi lub, rzadziej, pomiar swoistych IgE.
Warto zapobiegawczo przed sezonem pylenia (w mediach pojawiają się informacje o stężeniu pyłków roślin, na które jesteś uczulony) zastosować wstępne leczenie alergicznego zapalenia spojówek, dzięki czemu jego objawy są potem o wiele słabsze.
Zwykle pacjenci są poddawani leczeniu immunosupresyjnemu. Zastosowanie znajdują następujące preparaty:
-Kortykosteroidy;
-Metotreksat;
-Mykofenolat;
-Azatiopryna;
-Cyklofosfamid.
Koniec.
No more pages to load