Objawy dysbiozy jelitowej:
-ból brzucha,
-zgaga,
-wzdęcia,
-biegunki, zaparcia,
-zmiana konsystencji stolca. Ten staje się luźny i wodnisty, pojawia się w nim śluz, krew czy ropa),
-nudności, wymioty,
-utrata wagi,
-zahamowaniu wzrostu,
-brak apetytu.
Do najczęstszych przyczyn dysbiozy jelitowej zalicza się:
-antybiotykoterapię, ponieważ antybiotyki zwalczają nie tylko patogeny, ale i pożyteczne bakterie jelitowe,
-długotrwałe przyjmowanie leków. To na przykład inhibitory pompy protonowej oraz leki przeciwbólowe,
-nieodpowiednia dieta. Spożywanie niezdrowej żywności: przetworzonych pokarmów, konserwantów, barwników (zawierają toksyny i metale ciężkie), produktów zakwaszających oraz czerwonego mięsa,
-prowadzenie siedzącego trybu życia, brak ruchu,
-przewlekły stres,
-nadużywanie alkoholu,
-zażywanie narkotyków,
-poważne choroby, podczas których spada odporność. Wówczas mikroflora jelit może być naruszona.
Zdarza się, że przyczyn dysbiozy jest kilka, a jest końcowym etapem, prowadzącym do dysbiozy jelitowej jest na przykład długotrwała antybiotykoterapia.
Istnieją różne metody diagnostyczne. Niektóre polegają na ocenie próbek kału. Te są analizowane pod kątem ilości, jak i rodzaju obecnych w nich bakterii. Badanie stanu i składu mikroflory jelitowej dla określenia dysbiozy jelitowej stanowi istotny element postępowania diagnostycznego w szeregu zespołów chorobowych, towarzysząc profilom badań zlecanych w zależności od kierunku diagnostyki. Innym badaniem flory bakteryjnej jelit jest pośredni test dysbiozy, w którym bada się obecność kwasów organicznych w moczu.
W celu zapobiegania dysbiozie jelitowej bardzo ważne jest:
-unikanie cukru, który w procesie fermentacji może wzmagać biegunkę czy wzdęcia,
-unikanie warzyw wzdymających. To suche nasiona grochu, fasoli, soi, a także kalafior, brokuły, kapusta,
-jedzenie dużej ilości gotowanych warzyw,
-spożywanie takich produktów jak owies, jęczmień, nasiona roślin strączkowych, owoce,
-sięganie po naturalne probiotyki: napoje mleczne fermentowane czy kiszonki,
-ograniczenie potraw smażonych,
-nawadnianie organizmu. Zaleca się picie wody mineralnej.
W celu leczenia dysbiozy jelitowej należy wesprzeć jelita i odbudować ich florę bakteryjną. W takiej sytuacji należy postawić na dietę, ale i zastosować kurację probiotykową (probiotykoterapię).Filarem terapii są także probiotyki. To najczęściej doustne preparaty (kapsułki, krople, proszek) zawierające szczepy bakterii Lactobacillus i Bifidobacterium. Podaje się je w różnych sytuacjach. Ponieważ pomagają uzupełnić mikroflorę bakteryjną jelit, włączane są także przy dysbiozie. Probiotyki zaopatrują organizm w dobre bakterie Lactobacillus i Bifidobacterium, dzięki czemu pomagają skolonizować jelita mikroorganizmami pomagającymi układowi pokarmowemu wrócić do właściwego funkcjonowania.
Koniec.
No more pages to load