Głównym objawem biegunki jest luźny lub wodnisty stolec.
Inne objawy łagodnej biegunki mogą obejmować:
-wzdęcia lub skurcze brzucha.
-silna i pilna potrzeba wypróżnienia.
-nudności (rozstrój żołądka).
Jeśli pacjent ma ciężką biegunkę, może doświadczyć takich objawów jak:
-gorączka,
-utrata wagi,
-odwodnienie,
-silny ból brzucha,
-wymioty.
Przyczyny biegunki są niezwykle różnorodne, dlatego należy zawsze zwracać uwagę, w jakim momencie pojawiła się ta dolegliwość i jakie objawy jej towarzyszą. Mogą mieć podłoże bakteryjne, wirusowe i psychosomatyczne (wynikające np. z silnego stresu). Pojawiają się w wyniku zakażenia, ale także na skutek działania skutków ubocznych określonych leków.
Do najpopularniejszych przyczyn biegunki należą:
-infekcje wirusowe (w tym zakażenie rotawirusami, czyli tzw. grypa żołądkowa),
-infekcje bakteryjne (Salmonella, Escherichia Coli),
-zatrucie endotoksynami bakteryjnymi (Staphylococcus),
-zatrucie substancjami chemicznymi (lekami, grzybami, rtęcią),
-zespół jelita drażliwego,
-stres,
-alergia,
-wahania hormonalne,
-zapalenie trzustki,
-zapalenie jelit,
-choroba Leśniowskiego-Crohna.
Ważne znaczenie ma prawidłowe zebranie wywiadów przez lekarza, gdyż czasem tylko na podstawie rozmowy z pacjentem można postawić trafną hipotezę diagnostyczną. Odnosi się to do biegunki czynnościowej, biegunki polekowej oraz alergii pokarmowych.
W diagnostyce przewlekłej biegunki konieczne są badania mikrobiologiczne, mikologiczne i parazytologiczne stolca. Niekiedy pomocne jest też jego badanie ogólne, uwzględniające dobową utratę tłuszczu. Przy nieprawidłowym wyniku tego badania należy podejrzewać zaawansowane choroby trzustki lub zespoły złego wchłaniania.
W przypadkach bardziej złożonych sięga się po badania endoskopowe przewodu pokarmowego: dolnego odcinka (kolonoskopia) lub górnego odcinka (gastroskopia), z oceną mikroskopową wycinków pobranych podczas tych badań z obszarów o zmienionym wyglądzie.
W przypadku zapobiegania biegunkom przede wszystkim ważne jest zachowanie zasad higieny osobistej - ręce należy myć zawsze po wyjściu z toalety, a także po przyjściu z dworu. Ważne jest także mycie owoców i warzyw oraz ograniczenie kontaktu z osobami zarażonymi bakteryjną bądź wirusową biegunką, a także częste wietrzenie mieszkania.
Przy przedłużającej się biegunce niezbędna jest pomoc lekarska, szczególnie gdy dochodzą takie objawy, jak gorączka, bóle brzucha, bolesne parcie, ogólne osłabienie, wymioty, znaczne rozluźnienie stolców, odwodnienie.
W przypadku biegunki poantybiotykowej zalecane jest nawadnianie i stosowanie probiotyków, uzupełniających florę bakteryjną jelit. Biegunka osmotyczna przejdzie po zastosowaniu głodówki, przy równoczesnym nawadnianiu.
Zakaźne biegunki o bardzo ostrym przebiegu, z gorączką i krwistymi stolcami, zwykle wymagają analizy mikrobiologicznej stolca - może być konieczne leczenie przyczynowe.
Koniec.
No more pages to load