Rzeżączka

Jakie są objawy rzeżączki?

Osoby zakażone mogą być bezobjawowe. Objawy u mężczyzn to uczucie pieczenia podczas oddawania moczu, wydzielina z penisa i bolesny obrzęk jąder. Objawy u kobiet obejmują bolesne oddawanie moczu, upławy i krwawienie z pochwy między miesiączkami. Nieleczona infekcja może prowadzić do choroby zapalnej miednicy.

Jakie są przyczyny rzeżączki?

Choroba wywoływana jest przez bakterię Neisseria gonorrhea. Przenoszona jest przez stosunek pochwowy, oralny lub analny. Rzeżączka może przechodzić z matki na dziecko w czasie ciąży. Do zakażenia może również dojść w wyniku używania przedmiotów użytku osobistego, np. ręcznik lub gąbka co osoba zarażona.

Jak zdiagnozować rzeżączkę?

Diagnostyka rzeżączki opiera się na przeprowadzeniu wywiadu z pacjentem oraz wykonaniu właściwych testów diagnostycznych. Materiałem badawczym jest wydzielina z cewki moczowej, szyjki macicy, odbytnicy lub gardła (w zależności od lokalizacji choroby). Badanie polega na stwierdzeniu dwoinek rzeżączki w bezpośrednim rozmazie z materiału pobranego od pacjenta.

Jak zapobiegać rzeżączce?

W celu zapobieganiu zachorowania na rzeżączkę zaleca się unikać kontaktów seksualnych z przygodnym partnerami, a także z osobą chorą lub w trakcie leczenia. Prawidłowe stosowanie prezerwatyw lateksowych znacznie zmniejsza, ale nie eliminuje, ryzyko złapania lub rozprzestrzenienia rzeżączki. Dodatkowo nie powinno się używać przedmiotów higieny osobistej kogoś obcego, takich jak: ręcznik, gąbka lub strój kąpielowy.

Leczenie rzeżączki

Rzeżączkę można wyleczyć antybiotykami. Lekarz ustala rodzaj antybiotyku, częstość stosowania oraz długość terapii. Po zakończonej kuracji należy wykonać test potwierdzający wyleczenie. Należy powstrzymać się od kontaktów seksualnych podczas leczenia oraz zwykle przez 14 dni po zakończeniu przez nich i ich partnerów leczenia i ustąpieniu objawów.