Zaburzenia nastroju (afektywne)

Jakie są objawy zaburzeń nastroju (afektywnych)?

Zaburzenia nastroju to problem, który wywołuje ekstremalne uczucia smutku, euforii, rozdrażnienia lub spłaszczenia emocji. Objawy mogą obejmować przewlekły smutek, zbyt dużo lub zbyt mało snu, brak zainteresowań, poczucie bezwartościowości, zmiany apetytu i kłopoty z koncentracją. W skrajnych przypadkach mogą pojawić się myśli samobójcze.

Jakie są przyczyny zaburzeń nastroju (afektywnych)?

Zaburzenia nastroju (takie jak depresja czy mania) mogą być spowodowane wieloma czynnikami. Do tych głównych zaliczamy genetykę, problem z przetwarzaniem hormonów i neuroprzekaźników w mózgu, oraz sytuacje stresujące czy traumatyczne. Ponadto, problemy ze snem czy choroby przewlekłe też mogą sprzyjać zaburzeniom nastroju.

Jak zdiagnozować zaburzenia nastroju (afektywne)?

Diagnoza zaburzeń nastroju opiera się głównie na rozmowie z lekarzem. Lekarz może zadać różne pytania, które pomogą mu w diagnozie. Czasami potrzebne są dodatkowe testy, jak badania krwi, aby wykluczyć inne choroby.

Jak zapobiegać zaburzeniom nastroju (afektywnym)?

Zapobieganie zaburzeniom nastroju może obejmować zdrową dietę, regularne ćwiczenia i dostatek snu. Pomocne może być również unikanie alkoholu i używek oraz utrzymanie napiętnowanego nastroju i emocji pod kontrolą. Ważna jest regularna wizyta u lekarza oraz terapeuty, szczególnie gdy objawy depresji lub manii pojawią się po raz pierwszy.

Leczenie zaburzeń nastroju (afektywnych)

Zaburzenia nastroju leczone są za pomocą kilku metod. Często stosowane są leki — antydepresanty, które pomagają „podnieść” nastrój, leki stabilizujące nastrój, które pomagają utrzymać równowagę emocjonalną, oraz leki przeciwlękowe, które łagodzą uczucie niepokoju. Ważna jest też terapia psychologiczna, gdzie rozmowy z psychoterapeutą pomagają zmienić niekorzystne wzorce myślenia na bardziej zdrowe. Czasami, gdy inne metody nie działają, lekarze mogą zasugerować elektrowstrząsy, które polegają na stymulowaniu mózgu do pracy w inny, „zdrowszy” sposób. Każdy przypadek jest jednak inny, dlatego leczenie powinno być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta.