Miejscowe zakażenia skóry i tkanki podskórnej

Jakie są objawy miejscowego zakażenia skóry i tkanki podskórnej?

Gdy rozwija się stan zapalny w obrębie zakażonego miejsca pojawiają się:
-nagłe i silne zaczerwienienie skóry, niekiedy wręcz bordowe czy purpurowe,
-ból, który może się nasilać,
-rozprzestrzeniająca się wysypka,
-obrzęk i opuchlizna,
-pieczenie,
-uczucie gorąca,
-zwiększona tkliwość,
-pęcherze i wybroczyny.

W przypadku niezapalnego urazu z każdym dniem możesz obserwować stopniowe gojenie się rany. W przebiegu bakteryjnego zakażenia obszar zaczerwienienia powiększa się i nieostro odgranicza od zdrowej tkanki.

Miejscowym zmianom towarzyszą również ogólne objawy zapalenia tkanki łącznej, charakterystyczne dla typowego stanu zapalnego, w tym:
-ból głowy,
-podwyższenie temperatury ciała,
-nudności,
-dreszcze,
-nadmierna potliwość,
-ogólne złe samopoczucie.

Jakie są przyczyny miejscowego zakażenia skóry i tkanki podskórnej?

Schorzenie wywoływane jest przez infekcję bakteryjną, przeważnie na skutek zakażenia szczepami gronkowca złocistego (Staphylococcus auerus) lub paciorkowca (Streptococcus pyogenes), rzadziej bakteriami Haemophilus influenzae, Pasteurella multocida czy grzybami.

Patogeny wnikają w głąb skóry najczęściej w wyniku jej mechanicznego uszkodzenia. Przerwanie ciągłości tkanki powstaje na przykład w efekcie:
-skaleczenia lub zadrapania,
-pogryzienia przez zwierzę, chociażby psa,
-ukąszenia owada,
-poparzenia,
-wykonania tatuażu,
-zabiegu chirurgicznego,
-rozdrapywania zmian skórnych,
-przekłucia ucha, nosa czy innej partii ciała w celu założenia -kolczyków.

Jak zdiagnozować miejscowe zakażenie skóry i tkanki podskórnej?

Lekarz przeprowadzi wywiad, obejrzy chorą część skóry i zleci badania krwi. Może również zalecić badanie mikrobiologiczne wymazów pochodzących z zakażonych obszarów, co pozwoli na zastosowanie terapii celowanej w konkretną bakterię.

Jak zapobiegać miejscowemu zakażeniu skóry i tkanki podskórnej?

W celu zapobiegania zapaleniu tkanki łącznej:
-dbaj o odpowiednią higienę skóry, nie tylko rąk, ale i całego ciała,
-stosuj odpowiednie kremy i balsamy, aby nie dopuszczać do wysuszania i pękania naskórka,
-wszelkie rany i skaleczenia przemywaj, dezynfekuj i nakładają na nie jałowe opatrunki,
-podczas prac zwiększających ryzyko uszkodzenia skóry zakładaj odzież ochronną,
-lecz i zabezpieczaj zmiany skórne spowodowane innymi infekcjami lub dermatozami,
-kontroluj stan skóry, jeśli należysz do grupy ryzyka, np. cierpisz na cukrzycę,
-ostrożnie przycinaj paznokcie, aby nie uszkodzić otaczającej je skóry.

Leczenie miejscowego zakażenia skóry i tkanki podskórnej

Jeśli przepisywanie farmaceutyków nie było poprzedzone testem mikrobiologicznym, to zazwyczaj wprowadza się takie, które wykazują skuteczność zarówno przeciwko gronkowcom, jak i paciorkowcom. Antybiotyki na zapalenie tkanki łącznej podskórnej mogą być podawane zarówno doustnie, jak i dożylnie.
Drugą opcję stosuje się w cięższych przypadkach, zazwyczaj w warunkach szpitalnych. Poza antybiotykoterapią zastosowanie znajdują niektóre leki przeciwbólowe, głównie te na bazie paracetamolu.