Ospa wietrzna

Jakie są objawy ospy wietrznej?

Ospa wietrzna objawia się pęcherzykowym pęknięciem skóry, zwykle połączonym z gorączką, bólem głowy i bólami mięśniowymi. Pęcherzyki wypełnione płynem o charakterze świądu pojawiają się 10-21 dni po ekspozycji i utrzymują się przez 3-4 dni. Zanim osoba dotknięta chorobą poczuje się lepiej, następuje dodatkowe 3-4 dni złego samopoczucia. Osoba jest zakaźna 1-2 dni przed pojawieniem się pęcherzyków, aż do momentu, gdy wszystkie pęcherzyki pokryją się strupem.

Jakie są przyczyny ospy wietrznej?

Ospa wietrzna wywoływana jest przez wirus ospy wietrznej i półpaśca Varicella zoster, który przenoszony jest przez wydzieliny dróg oddechowych i kontakt z treścią pęcherzyków ospy wietrznej. Zakażenie może być również przeniesione na ubraniu lub przez przedmioty. W szczególności narażone na ospę wietrzną są dzieci w przedszkolach i szkołach oraz osoby niezaszczepione na ospę wietrzną.

Jak zdiagnozować ospę wietrzną?

Ospa wietrzna jest chorobą łatwą do rozpoznania ze względu na charakterystyczne objawy. Diagnostyka opiera się na przeprowadzonym wywiadzie z pacjentem oraz badaniu fizykalnym. Czasami może być konieczne wykonanie badań dodatkowych, takich jak: izolacja wirusa z płynu pobranego z pęcherzyków, badania serologiczne, badania wykrywających materiał genetyczny wirusy za pomocą techniki PCR.

Jak zapobiegać ospie wietrznej?

Główne znaczenie w zapobieganiu zachorowania na ospę wietrzną jest szczepienie ochronne. Szczepienie może być wykonane od 9. miesiąca życia i obejmuje dwie dawki podawane w odstępie nie krótszym niż 6 tygodni. Osobom z rozpoznanym zakażeniem zaleca się całkowitą izolację. W profilaktyce ospy wietrznej znaczenie posiadają immunoglobuliny. Stosowane są u osób z grupy ryzyka ciężkiego przebiegu ospy wietrznej oraz dużego ryzyka rozwoju powikłań, u których szczepienie jest przeciwwskazane.

Leczenie ospy wietrznej

Leczenie ospy wietrznej ma charakter objawowy. W celu obniżania gorączki podaje się zazwyczaj paracetamol oraz należy pamiętać o odpowiednim nawodnieniu. Można wprowadzić leki przeciwhistaminowe w celu złagodzenia świądu. W przypadku, gdy choroba ma ciężki przebieg, zaleca się podanie leku przeciwwirusowego acyklowir.