Wenlafaksyna to lek przeciwdepresyjny należący do grupy leków zwanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny. Lek ten wpływa na substancje chemiczne w mózgu, które mogą być niezrównoważone u osób z depresją. Wenlafaksyna jest lekiem na receptę stosowanym w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych, lęku i zaburzeń panicznych.
Należy przyjmować lek dokładnie tak, jak przepisał lekarz. Zaleca się przyjmowanie go o tej samej porze każdego dnia. Objawy mogą nie ustępować przez kilka tygodni. Nie należy nagle przerywać stosowania wenlafaksyny, ponieważ mogą wystąpić nieprzyjemne objawy (takie jak pobudzenie, dezorientacja, uczucie mrowienia lub porażenia prądem).
Nie należy przyjmować wenlafaksyny, jeśli pacjent ma niekontrolowaną jaskrę z wąskim kątem przesączania.
Pacjent powinien poinformować lekarza, jeśli przyjmuje również leki pobudzające, opioidowe, leki na depresję, choroby psychiczne, chorobę Parkinsona, migrenowe bóle głowy, poważne infekcje lub zapobiegające nudnościom i wymiotom. Interakcja z wenlafaksyną może spowodować poważny stan zwany zespołem serotoninowym.
Aby upewnić się, że przyjmowanie wenlafaksyny jest bezpieczne dla pacjenta, należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta kiedykolwiek występowały:
zaburzenie dwubiegunowe (depresja maniakalna);
choroby wątroby lu nerek;
choroby serca, wysokie ciśnienie krwi, wysoki poziom cholesterolu;
cukrzyca;
jaskra;
zaburzenia tarczycy;
napady drgawkowe;
problemy z krwawieniem;
niski poziom sodu we krwi.
Działania niepożądane:
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli podczas stosowania wenlafaksyny wystąpią:
niewyraźne widzenie, ból lub zaczerwienienie oczu, widzenie aureoli wokół świateł;
kaszel, ucisk w klatce piersiowej, problemy z oddychaniem;
napady drgawek;
nietypowe krwawienia – krwawienie z nosa, krwawienie z dziąseł, nietypowe krwawienie z pochwy, wszelkie krwawienia, które nie ustępują;
małe stężenie sodu we krwi – ból głowy, dezorientacja, problemy z myśleniem lub pamięcią, osłabienie, uczucie niestabilności; lub
ciężka reakcja układu nerwowego – bardzo sztywne mięśnie, wysoka gorączka, pocenie się, dezorientacja, szybkie lub nierówne bicie serca, drżenie, uczucie jakby się miało zemdleć.
Częste działania niepożądane leku mogą obejmować:
ból głowy, zawroty głowy, senność, zmęczenie;
uczucie niepokoju, nerwowości lub rozdrażnienia;
problemy z zasypianiem, nietypowe sny;
drżenie;
szybkie bicie serca;
niewyraźne widzenie;
nudności, wymioty, biegunka, zaparcia;
zmiany w wadze lub apetycie;
suchość w ustach, ziewanie;
zwiększone pocenie się;
problemy seksualne.
