Escitalopram należy do grupy leków zwanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Jest stosowany w leczeniu zaburzeń depresyjnych u dorosłych i młodzieży w wieku co najmniej 12 lat.
Niektórzy młodzi ludzie mają myśli samobójcze, gdy po raz pierwszy przyjmują lek przeciwdepresyjny. Zwracaj uwagę na zmiany nastroju lub objawów. Zgłaszaj lekarzowi wszelkie nowe lub nasilające się objawy.
Zapytaj swojego lekarza o przyjmowanie tego leku, jeśli jesteś w ciąży. Przyjmowanie leku przeciwdepresyjnego z grupy SSRI w późnym okresie ciąży może spowodować poważne komplikacje medyczne u dziecka. Jednakże, może wystąpić nawrót depresji, w przypadku odstawienia leku przeciwdepresyjnego. Nie należy rozpoczynać lub przerywać przyjmowania leku bez porady lekarza.
Jeśli karmisz piersią, poinformuj lekarza, jeśli zauważysz senność, pobudzenie, problemy z karmieniem lub słaby przyrost masy ciała u dziecka.
Podczas stosowania escitalopramu unikaj spożywania alkoholu oraz prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn.
Działania niepożądane escitalopramu obejmują:
reakcję alergiczną na escitalopram: wysypka skórna, pokrzywka, trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła
zmiany nastroju lub zachowania, lęk, napady paniki, problemy ze snem, lub jeśli pacjent czuje się impulsywny, drażliwy, pobudzony, wrogi, agresywny, niespokojny, nadpobudliwy (psychicznie lub fizycznie)
przygnębienie, myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu
niewyraźne widzenie, ból lub obrzęk oczu, widzenie aureoli wokół świateł
gonitwa myśli, nietypowe zachowania, uczucie skrajnego szczęścia lub smutku
ból lub pieczenie podczas oddawania moczu
powolny wzrost lub przyrost masy ciała u dzieci przyjmujących escitalopram
niskie stężenie sodu w organizmie – ból głowy, dezorientacja, niewyraźna mowa, ciężkie osłabienie, wymioty, utrata koordynacji ruchowej, uczucie niestabilności
ciężka reakcja układu nerwowego – sztywne mięśnie, wysoka gorączka, pocenie się, dezorientacja, szybkie lub nierówne bicie serca, drżenie, zawroty głowy
objawy zespołu serotoninowego: pobudzenie, omamy, gorączka, pocenie się, dreszcze, szybkie bicie serca, sztywność mięśni, drgawki, utrata koordynacji, nudności, wymioty lub biegunka
bezsenność
suchość w jamie ustnej, zwiększone pragnienie, utrata apetytu
nudności, zaparcia
krwotok z nosa, obfite miesiączki
zmniejszenie popędu płciowego, impotencja lub trudności w osiągnięciu orgazmu.
