Mirtazapina jest lekiem przeciwdepresyjnym. Uważa się, że wpływa ona pozytywnie na komunikację między komórkami nerwowymi w ośrodkowym układzie nerwowym i (lub) przywraca równowagę chemiczną w mózgu.
Mirtazapina jest stosowana w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych u dorosłych.
Środki ostrożności
Nie powinieneś przyjmować tego leku, jeśli jesteś uczulony na mirtazapinę.
Nie należy stosować mirtazapiny, jeśli w ciągu ostatnich 14 dni stosowano inhibitor MAO. Może dojść do niebezpiecznej interakcji lekowej. Inhibitory MAO obejmują izokarboksazyd, linezolid, błękit metylenowy w zastrzyku, fenelzynę, tranylcyprominę i inne.
Aby upewnić się, że ten lek jest bezpieczny dla Ciebie, poinformuj lekarza, jeśli kiedykolwiek miałeś:
niską liczbę białych krwinek;
jaskrę;
choroby wątroby lub nerek;
niski poziom sodu we krwi;
napad drgawek;
depresję, myśli lub działania samobójcze;
zaburzenie dwubiegunowe (depresja maniakalna) u pacjenta lub członka rodziny;
problemy z sercem lub udar;
wysoki poziom cholesterolu lub triglicerydów;
zespół długiego QT (u pacjenta lub członka jego rodziny);
niskie ciśnienie krwi.
Upewnij się, że lekarz wie, czy przyjmujesz również leki pobudzające, opioidowe, ziołowe lub leki na depresję, choroby psychiczne, chorobę Parkinsona, migrenowe bóle głowy, poważne zakażenia lub zapobiegające nudnościom i wymiotom. Leki te mogą wchodzić w interakcje z mirtazapiną i powodować poważny stan zwany zespołem serotoninowym.
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią.
Tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej mogą zawierać fenyloalaninę i mogą być szkodliwe dla pacjenta z fenyloketonurią (PKU).
Mirtazapina nie jest zatwierdzona do stosowania przez osoby w wieku poniżej 18 lat.
Działania niepożądane
W przypadku wystąpienia objawów reakcji alergicznej na mirtazapinę (pokrzywka, ból stawów, gorączka, utrudnione oddychanie, obrzęk twarzy lub gardła) lub ciężkiej reakcji skórnej (gorączka, ból gardła, pieczenie oczu, ból skóry, czerwona lub fioletowa wysypka z pęcherzami i łuszczeniem się skóry) należy zwrócić się o pomoc medyczną.
Należy zgłaszać lekarzowi wszelkie nowe lub nasilające się objawy, takie jak: zmiany nastroju lub zachowania, lęk, napady paniki, problemy ze snem, lub jeśli pacjent czuje się impulsywny, drażliwy, pobudzony, wrogi, agresywny, niespokojny, nadpobudliwy (psychicznie lub fizycznie), bardziej przygnębiony, ma myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu.
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli u pacjenta występują:
myśli wyścigowe, zmniejszone zapotrzebowanie na sen, nietypowe zachowania ryzykowne, uczucie skrajnego szczęścia lub smutku, bycie bardziej rozmownym niż zwykle;
niewyraźne widzenie, widzenie tunelowe, ból lub opuchlizna oczu lub widzenie aureoli wokół świateł;
uczucie lekkiego zawrotu głowy, jakbyś miał zemdleć;
ciężka wysypka, pęcherze lub opuchlizna na dłoniach lub podeszwach stóp;
napad drgawek;
mała liczba białych krwinek – gorączka, dreszcze, ból gardła, kaszel, owrzodzenia w jamie ustnej lub nosie, objawy grypopodobne, trudności w oddychaniu; lub
niski poziom sodu – ból głowy, dezorientacja, niewyraźna mowa, znaczne osłabienie, wymioty, utrata koordynacji ruchowej, uczucie niepewności.
Należy natychmiast zwrócić się do lekarza, jeśli masz objawy zespołu serotoninowego, takie jak: pobudzenie, omamy, gorączka, pocenie się, dreszcze, szybkie bicie serca, sztywność mięśni, drżenie, utrata koordynacji, nudności, wymioty lub biegunka.
Do częstych działań niepożądanych mirtazapiny należą:
senność, zawroty głowy;
zwiększony apetyt;
przyrost masy ciała.
