Bakteryjne zapalenie spojówek może mieć charakter ostry lub przewlekły. Ostre zapalenie spojówek zaczyna się nagle w jednym oku. Po paru dniach stan zapalny obejmuje drugie oko. Najbardziej charakterystycznym objawem jest wydzielina ropna, która powoduje sklejenie brzegów powiek (szczególnie rano). Towarzyszy jej znaczne przekrwienie spojówek (zob. Zaczerwienienie oka). Ponadto powieki są obrzęknięte, co stwarza wrażenie ich opadania. W przebiegu zapalenia spowodowanego przez paciorkowce ß-hemolityczne lub Bordatella pertussis na powierzchni spojówki mogą się tworzyć błony.
Jest to zapalenie spojówek spowodowane przez bakterie, najczęściej przez różne szczepy paciorkowców i gronkowców, rzadziej bakterie gram-ujemne. Niektóre z częściej występujących rodzajów wywołujących infekcje spojówek to: haemophilus, streptococcus, neisseria i chlamydia.
Istotny jest wywiad i badania oczu w biomikroskopie. Do ustalenia rozpoznania nie są konieczne badania bakteriologiczne bezpośrednie, posiewy oraz badania cytologiczne. Testy te są wskazane tylko w ciężkich postaciach choroby, w nawrotowych stanach zapalnych, u chorych niereagujących na leczenie oraz w przypadku wątpliwości diagnostycznych. Należy pamiętać, że wyniki badań bakteriologicznych są zazwyczaj negatywne, jeżeli chory był uprzednio leczony antybiotykami w kroplach. Badania bakteriologiczne (badania bezpośrednie i posiewy) dość rzadko dają wyniki, które mają znaczenie dla dalszego leczenia. W dużym ich odsetku nie wykrywa się bakterii pomimo objawów bakteryjnego zapalenia spojówek. Poza tym bakterie (nierzadko chorobotwórcze) bardzo często występują w worku spojówkowym u osób zdrowych, nigdy nie mamy pewności, że wykryto bakterie będące przyczyną stanu zapalnego.
Profilaktyka obejmuje częste mycie rąk i higienę skóry. Może to zmniejszyć możliwość zakażenia bakteriami i rozwoju zapalenia spojówek.
Leczenie rozpoczyna się od zastosowania kropli antybiotykowych o szerokim zakresie działania przeciwbakteryjnego (fluorochinolony, aminoglikozydy). Ponieważ bakteryjne zapalenie spojówek jest chorobą, która ulega również samowyleczeniu, terapia ta ma przede wszystkim na celu skrócenie czasu trwania procesu zapalnego. Należy pamiętać o konieczności utrzymania odpowiedniego dawkowania kropli, aby zmniejszyć możliwość rozwoju antybiotykooporności bakterii na stosowane leki.