Ertugliflozyna jest doustnym lekiem przeciwcukrzycowym, który pomaga kontrolować poziom cukru we krwi. Lek ten działa poprzez pomaganie nerkom w pozbywaniu się glukozy z krwiobiegu.
Ertugliflozyna jest stosowana wraz z dietą i ćwiczeniami fizycznymi w celu poprawy kontroli poziomu cukru we krwi u dorosłych z cukrzycą typu 2. Lek nie jest przeznaczony do leczenia cukrzycy typu 1. Należy go przyjmować dokładnie według zaleceń.
Konieczne będzie częste kontrolowanie stężenia cukru we krwi, może być również konieczne badanie poziomu ketonów w moczu. Ertugliflozyna może powodować zagrażającą życiu kwasicę ketonową (zbyt dużo kwasu we krwi). Nawet jeśli stężenie cukru we krwi jest prawidłowe, należy skontaktować się z lekarzem, jeśli badanie moczu wykaże obecność ketonów w moczu.
Nie należy stosować ertugliflozyny, jeśli pacjent jest na nią uczulony lub jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba nerek (lub jeśli pacjent jest poddawany dializie).
Pacjent powinien poinformować lekarza, jeśli przed stosowaniem leku kiedykolwiek występowały u niego:
problemy z sercem;
owrzodzenie stopy cukrzycowej lub amputacja;
problemy z krążeniem lub problemy z nerwami w nogach lub stopach;
choroby wątroby lub nerek;
zakażenia pęcherza moczowego lub inne problemy z oddawaniem moczu;
niskie ciśnienie krwi;
cukrzycowa kwasica ketonowa;
problemy z trzustką, w tym zabiegi chirurgiczne;
jeśli pacjent stosuje dietę o niskiej zawartości soli.
Nie należy stosować ertugliflozyny podczas drugiego lub trzeciego trymestru ciąży oraz karmić piersią w trakcie jej stosowania.
Możliwe działania niepożądane:
Należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną, jeśli wystąpią objawy zakażenia narządów płciowych (penisa lub pochwy): pieczenie, swędzenie, nieprzyjemny zapach, upławy, ból, tkliwość, zaczerwienienie lub obrzęk narządów płciowych lub odbytu, gorączka, złe samopoczucie. Objawy te mogą się szybko nasilić.
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią:
oznaki reakcji alergicznej;
nowy ból, tkliwość, owrzodzenia, wrzody lub zakażenia w nogach lub stopach;
niewielka ilość lub braku oddawania moczu;
kwasica ketonowa (zbyt dużo kwasu we krwi) – nudności, wymioty, ból brzucha, dezorientacja, niezwykła senność lub problemy z oddychaniem;
objawy odwodnienia – zawroty głowy, osłabienie, uczucie lekkości;
objawy zakażenia pęcherza moczowego – ból lub pieczenie przy oddawaniu moczu, zwiększone oddawanie moczu, krew w moczu, gorączka, ból w miednicy lub plecach.
Wystąpienie niektórych skutków ubocznych może być bardziej prawdopodobne u starszych dorosłych.
Częste działania niepożądane mogą obejmować: zakażenia drożdżakowe narządów płciowych lub częstsze niż zwykle oddawanie moczu.
