Czym jest krwiomocz?
Oprócz białkomoczu, mikro- i makroskopowy krwiomocz jest najczęstszą przyczyną zmian wykrywaną w badaniu ogólnym moczu, która zawsze wymaga rozpoczęcia szerszej diagnostyki i ustalenia możliwego leczenia. Większa część przypadków krwiomoczu wskazuje na choroby nerek lub dróg moczowych: krwiomocz mikroskopowy jest spowodowany chorobami kłębuszków nerkowych, a krwiomocz makroskopowy (występujący znacznie rzadziej) ma częściej przyczyny pozakłębuszkowe i daje jasnoróżowe do ciemnoczerwonego podbarwienie moczu – obecność krwi w moczu jest zauważalna przez pacjenta.
U kobiet interpretacja wyników badania ogólnego moczu powinna być powiązana z fazą cyklu miesiączkowego i powinno się unikać pobierania moczu do badania podczas trwania miesiączki. Krwiomocz może pojawić się w przebiegu chorób górnego odcinka układu moczowego: kamica moczowa, torbiele nerek, gruźlicy nerek lub nowotworów. Mocz z domieszką krwi może pojawiać się także w przebiegu zapalenia cewki moczowej, jej zwężeniu lub obecności ciała obcego. Krwiomocz u kobiety może natomiast być efektem endometriozy, a konkretnie ognisk endometrialnych naciekających na pęcherz lub dalsze odcinki układu moczowego. Wystąpienie krwiomoczu i każdej innej nieprawidłowości związanej z oddawaniem moczu należy skonsultować z urologiem. Lekarz przeprowadzi pogłębioną diagnostykę występujących objawów [1].
Jak zahamować krwiomocz?
W celu podjęcia decyzji dotyczących sposobu leczenia i zahamowania krwiomoczu bądź krwinkomoczu należy przede wszystkim ustalić przyczynę obecności krwi w moczu. Do czasu ustalenia leczenia stosuje się leczenie objawowe – od leków przeciwkrwotocznych do płukania pęcherza moczowego. W przypadku krwi w moczu w przebiegu zapalenia pęcherza moczowego objawy powinny ustąpić po kilku dniach od momentu włączenia odpowiedniego antybiotyku bądź chemioterapeutyku.
Dodatkowo stosowane są leki rozkurczowe oraz przeciwbólowe. Po określeniu, co tak naprawdę oznaczają ślady krwi w moczu lub w pełni rozwinięty krwiomocz, można wdrożyć odpowiednie leczenie [2]:
- infekcja układu moczowego – wspomniana wyżej antybiotykoterapia;
- kamica układu moczowego – zabieg urologiczny;
- kłębuszkowe zapalenie nerek – leczenie przyczynowe przy użyciu dedykowanych leków;
- krwiomocz nowotworowy – operacja chirurgiczna;
- urazy – zabieg chirurgiczny.
Jakie są domowe sposoby leczenia krwiomoczu?
Z powodu różnorodności przyczyn i związanych z nimi różnorodnymi metodami leczenia – domowe leczenie krwiomoczu lub krwinkomoczu nie jest zalecane z powodu braku skuteczności. Jedynie w przypadku krwiomoczu w przebiegu zapalenia pęcherza moczowego można pomocniczo stosować żurawinę (Żuravit, Żuravit FORTE, Uromycin, Urinal, Furoxin, Apo-Uro) oraz nasiadówki z rumianku.
Czy furaginum jest dobre na krwiomocz?
Odpowiedź brzmi: NIE. Furazydyna (furagina) to dostępny bez recepty lek bakteriostatyczny – chemioterapeutyk stosowany w postaci tabletek w dawce 50 mg lub 100 mg, który wskazany jest w leczeniu niepowikłanych infekcji dróg moczowych. Lek ten zatem może być stosowany przez kobiety, które skarżą się na objawy zapalenia dolnych dróg moczowych (pieczenie przy oddawaniu moczu, częste oddawanie moczu, ból brzucha, tkliwość podbrzusza). Nie zaleca się stosowania furazydyny u mężczyzn, ponieważ każda infekcja układu moczowego u mężczyzn traktowana jest jako powikłania, a więc wymaga przeprowadzenia procesu diagnostycznego.
