Hydroksyetylkoskrobia
Hydroksyetyloskrobia ma zastosowanie jako substytut osocza krwi. Występuje w izotonicznym roztworze chlorku sodu jako preparat koloidowy, który zwiększa objętość osocza.
W lecznictwie stosuje się roztwór 6% (roztwór izoonkotyczny), a także roztwór 10 % (roztwór hiperonkotyczny), który dodatkowo powoduje przenikanie wody z przestrzeni zewnątrznaczyniowej i wzrost objętości osocza o ok. 20 – 40% większy niż objętość podanego roztworu. Efekt zastosowania opisywanej substancji występuje przez 3-4 godziny od zakończenia wlewu.
Dzięki wprowadzeniu do terapii tej substancji następuje poprawa właściwości krwi, m.in.: zwiększenie ciśnienia tętniczego i centralnego, poprawa makro- i mikrokrążenia, zmniejszenie lepkości krwi i agregacji erytrocytów, zmniejszenie wartość hematokrytu, zmniejszenie oporu płucnego oraz zwiększenie objętości wyrzutowej serca.
Wskazaniem do stosowania hydroksyetyloskrobi jest zapobieganie i leczenie hipowolemii oraz związanego z nią wstrząsu spowodowanego przez: urazy, zakażenia, oparzenia, rozległe zabiegi chirurgiczne. Preparaty zawierające hydroksyetyloskrobię stosuje się dożylnie, a dawkę dobiera się indywidualnie do pacjenta.
Nie należy stosować opisywanej substancji u pacjentów z:
- stwierdzoną nadwrażliwością,
- ciężką niewydolnością serca,
- zastoinową niewydolnością krążenia,
- niewydolnością nerek,
- krwawieniem wewnątrzczaszkowym,
- skazą krwotoczną,
- przewodnieniem.
W przypadku, gdy u pacjenta występuje niedobór fibrynogenu hydroksyetyloskrobia może być podana tylko w przypadkach zagrożenia życia, a następnie najszybciej jak to możliwe, powinna zostać zastąpiona krwią.
Z powodu możliwości wystąpienia reakcji anafilaktycznych pierwsze 10-20 ml opisywanej substancji podaje się powoli obserwując reakcje pacjenta na preparat.
W związku z tym, że hydroksyetyloskrobia może działać nefrotoksycznie, jednoczesne podawanie jej z antybiotykami aminoglikozydowymi może potęgować to działanie niepożądane. Nie należy stosować jej z środkami hamującymi krzepnięcie krwi (kwas acetylosalicylowy, pochodne kumaryny) w związku z nasileniem ich działania.
Działania niepożądane jakie mogą wystąpić podczas terapii z wykorzystaniem opisywanej substancji czynnej to:
- wpływ na krzepliwość krwi (wydłużenie czasu krwawienia i czasu kaolinowo-kefalinowego, zmniejszenie stężenia kompleksu czynnik VIII/czynnik von Willebrandta (FVIII/vWF),
- reakcje anafilaktyczne o zmiennej intensywności,
- świąd,
- obrzęk kończyn dolnych,
- przerost ślinianek podżuchwowych i przyusznych,
- łagodne objawy grypopodobne,
- bóle mięśniowe,
- zwiększenie stężenia α-amylazy w surowicy (nieprawidłowe wyniki badań diagnostycznych).