Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa

Jakie są objawy Żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej ?

Zakrzepica żył głębokich często na początku może przebiegać bezobjawowo. Może objawiać się bólem, obrzękiem, ociepleniem kończyny, zaczerwienieniem, a czasami stanem podgorączkowym.

Objawy zatorowości płucnej zwykle pojawiają się nagle. Pierwszymi oznakami zatoru płucnego są zazwyczaj duszności, kaszel i bóle w klatce piersiowej, które nasilają się przy wysiłku. Może pojawić się również krwawa plwocina i osłabnięcia.

Jakie są przyczyny Żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej ?

Do powstania zakrzepicy żylnej prowadzą czynniki takie jak: zwolnienie przepływu krwi, zaburzenie pomiędzy czynnikami prozakrzepowymi i przeciwkrzepliwymi, a także uszkodzenie ściany naczynia (np. w wyniku urazu lub podczas operacji). Czynniki te nazywane są triadą Virchowa. Ponadto do zakrzepicy żył głębokich przyczynia się wiek, otyłość, występowanie żylaków kończyn dolnych, urazy, długotrwałe unieruchomienie, a także stosowanie leków antykoncepcyjnych oraz hormonalnej terapii zastępczej.
Główną przyczyną zatorowości płucnej jest zakrzepica żył głębokich, a czynniki prowadzące do zatorowości płucnej są takie same jak czynniki ryzyka zakrzepicy żył głębokich.

Jak zdiagnozować Żylną chorobę zakrzepowo-zatorową ?

Rozpoznanie opiera się na podstawie takich badań jak:
- pomiar stężenia dimeru D w osoczu (pozwala na wykluczenie obecności żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej z dużym prawdopodobieństwem)
- ultrasonograficzny test uciskowy (potwierdza obecność skrzepliny w naczyniu)
- USG z kolorowym doplerem układu żylnego całej kończyny dolnej
- flebografia kontrastowa
- pletyzmografia impedancyjna
- rezonans magnetyczny

Jak zapobiegać Żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej ?

Aby zapobiegać żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej należy:
unikać długotrwałego unieruchomienia, dbać o wczesną aktywność ruchową po zabiegach i operacjach, dbać o odpowiednią masę ciała i zdrowy tryb życia, stosować pończochy uciskowe, w przypadku długich podróży w pozycji siedzącej robić przerwy na spacery oraz nosić luźne ubrania, stosować zgodnie z zaleceniem lekarza leki przeciwkrzepliwe.

Leczenie Żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej

Postępowanie terapeutyczne w przebiegu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej opiera się głównie na stosowaniu leków przeciwzakrzepowych. Celem terapii jest zatrzymanie progresji choroby oraz zapobieganie zatorowości płucnej. Najczęściej stosuje się leki przeciwkrzepliwe takie jak: heparynę drobnocząsteczkową (HDCz) stosowaną podskórnie, heparynę niefrakcjonowaną, doustne leki przeciwkrzepliwe (antagonistów witaminy K – acenokumarol i warfaryna, nowe leki przeciwkrzepliwe -apiksaban, dabigatran i rywaroksaban) oraz metody fizykalne (takie jak pończochy uciskowe). Niekiedy konieczne jest zastosowanie także leków trombolitycznych oraz chirurgicznej embolektomii.