Hipertrójglicerydemia

Jakie są objawy Hipertrójglicerydemii ?

Hipertriglicerydemia sama w sobie nie daje żadnych objawów. Osoby dotknięte tym schorzeniem mogą jedynie zaobserwować obecność charakterystycznych zmian skórnych, tzw. kępek żółtych. Są to niewielkie żółte grudki zlokalizowane przede wszystkim na powiekach, łokciach i kolanach. Obecność hipertriglicerydemii można podejrzewać wówczas, gdy pojawią się objawy miażdżycy, będącej jednym z najczęstszych powikłań podwyższonych trójglicerydów. W przebiegu miażdżycy zaobserwować może takie symptomy jak nadciśnienie tętnicze objawiające się pulsującym bólem głowy i zaczerwienieniem twarzy, dusznością, łatwą męczliwością czy zawrotami głowy. Ponadto wystąpić może chromanie przestankowe – ból łydek nasilający się podczas chodzenia i ustępujący w spoczynku. Objawy te zależą od lokalizacji naczyń krwionośnych objętych procesem miażdżycowym.

Jakie są przyczyny Hipertrójglicerydemii ?

Występuje wiele czynników zwiększających ryzyko rozwoju hipertriglicerydemii. Istotne znaczenie ma m.in. niehigieniczny styl życia – nieodpowiednio zbilansowana dieta i niski stopień aktywności fizycznej, a także nadużywanie alkoholu. Kolejnym czynnikiem ryzyka jest stosowanie niektórych leków, m.in. diuretyków tiazydowych, beta-blokerów, estrogenów, leków psychotropowych czy glikokortykosteroidów. Wśród czynników ryzyka rozwoju hipertriglicerydemii wymienić należy także współistnienie takich schorzeń jak:
-otyłość,
-cukrzyca,
-niedoczynność tarczycy,
-przewlekła niewydolność nerek,
-niealkoholowe stłuszczenie wątroby,
-zespół nerczycowy,
-zespół Cushing,
-schorzenia autoimmunologiczne (np. toczeń układowy).

Hipertriglicerydemia rodzinna ma podłoże genetyczne i zazwyczaj występuje jako hiperlipoproteinemia lub efekt mutacji genu kodującego lipazę lipoproteinową. W efekcie mutacji dochodzi do niedoboru tego enzymu uczestniczącego w procesie trawienia tłuszczów.

Jak zdiagnozować Hipertrójglicerydemię ?

W celu diagnostyki wykonuje się badanie poziomu triglicerydów we krwi, pomiar ten oznaczany jest w próbce krwi żylnej pobranej na czczo. Prawidłowy poziom trójglicerydów we krwi nie powinien przekraczać 150 mg/dl. Poziom trójglicerydów w zakresie 150 – 199 mg/ dl to wartości graniczne, a wynik przekraczający 200 mg/ dl wskazuje na wysoki poziom trójglicerydów. U osób z wysokim poziomem trójglicerydów warto oznaczyć pozostałe parametry lipidogramu – poziom cholesterolu całkowitego oraz frakcji HDL i LDL. Łącznie badania te pozwalają oszacować ryzyko sercowo – naczyniowe.

Jak zapobiegać Hipertrójglicerydemii ?

W celu zapobiegania rozwojowi hipertriglicerydemii konieczne są zmiany w sposobie odżywiania jak ograniczenie spożycia cukru rafinowanego i węglowodanów prostych, obecnych w diecie w takich produktach jak słodycze, produkty z białej mąki czy przetworzonej żywności. Ponadto warto zadbać o wyższą podaż kwasów omega 3 o działaniu przeciwzapalnym, normalizującym wartość lipidogramu oraz wspomagającym funkcjonowanie układu sercowo – naczyniowego. Jednocześnie – należy ograniczyć spożycie tłuszczów nasyconych. Warto zwiększyć podaż błonnika, dostarczanego z warzywami i produktami pełnoziarnistymi. Ogranicza on przyswajanie tłuszczów z przewodu pokarmowego. Pacjentom zalecane jest ponadto utrzymywanie prawidłowej masy ciała.

Leczenie Hipertrójglicerydemii

Skuteczne leczenie hipertriglicerydemii opiera się na zmianie stylu życia, a następnie wdrożeniu farmakoterapii. Głównym celem leczenia hipertriglicerydemii jest zmniejszenie stężenia triglicerydów oraz zapobieżenie ostremu zapaleniu trzustki. Ogólne zalecenia to: zmniejszenie masy ciała u osób z nadwagą lub otyłością, zdrowa dieta z regularnymi posiłkami, aktywność fizyczna, niepalenie papierosów oraz niespożywanie alkoholu. U osób, u których stwierdzono hiperlipoproteinemię typu V należy przede wszystkim zmniejszyć stężenie chylomikronów we krwi. Należy przestrzegać ograniczenia spożycia węglowodanów, a w szczególności cukrów prostych. W leczeniu farmakologicznym ciężkiej hipertriglicerydemii stosuje się fibraty, wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 (oleje rybne) oraz statyny.