Tetraspan

1 000 ml roztworu zawiera 60 g lub 100 g Hydroksyetyloskrobii (HES).

Stosowanie produktów leczniczych zawierających hydroksyetyloskrobię należy ograniczyć do początkowego okresu przywracania objętości płynów śródnaczyniowych, z maks. okresem podawania do 24 h. Objętość roztworu/dobę i szybkość inf. zależą od ilości utraconej krwi oraz od ilości płynów potrzebnej do zachowania lub przywrócenia parametrów hemodynamicznych. Początkowe 10-20 ml należy podawać powoli, prowadząc ścisłą obserwację pacjenta tak, aby jak najszybciej wykryć ewentualną reakcję anafilaktyczną/ anafilaktoidalną. Należy ograniczyć objętość dawki zgodnie ze stopniem hemodylucji. Dorośli: Maks. dawka dobowa wynosi 30 ml/kg m.c. (co odpowiada 1,8 g hydroksyetyloskrobi na kg mc.). Odpowiada to 2 100 ml produktu leczniczego 60 mg/ml lub 1 260 ml produktu 100 mg/ml dla pacjenta ważącego 70 kg. Maks. szybkość inf. zależy od stanu klinicznego. Pacjentom w stanie ostrego wstrząsu można podać maks. 20 ml na kg mc./h (co odpowiada 0,33 ml na kg mc./minutę lub 1,2 g hydroksyetyloskrobi na kg mc./h) lub 18 ml/kg mc. na h (co odpowiada 0,30 ml na kg/minutę lub 1,8 g hydroksyetyloskrobi na kg mc./h).W sytuacjach zagrażających życiu można podać szybko 500 ml w postaci inf. pod ciśnieniem. Należy stosować możliwie najmniejszą skuteczną dawkę. Leczenie należy prowadzić z ciągłym monitorowaniem hemodynamiki tak, by przerwać inf., gdy tylko odpowiednie parametry hemodynamiczne zostaną osiągnięte. Nie wolno przekroczyć maks. zalecanej dawki dobowej.Dane dotyczące stosowania u dzieci są ograniczone, dlatego zaleca się nie stosować produktów zawierających hydroksyetyloskrobię w tej grupie wiekowej.

Lek jest koloidalnym środkiem zastępującym osocze, zawierającym hydroksyetyloskrobię (HES) w zrównoważonym roztworze elektrolitów. Średnia masa cząsteczek wynosi 130 000 Daltonów, a stopień podstawienia cząsteczek wynosi 0,42. Preparat jest płynem hiperonkotycznym, tzn. wewnątrznaczyniowy wzrost objętości osocza jest większy niż objętość podanego płynu. Przy podaniu izowolemicznym efekt zwiększenia objętości utrzymuje się przez co najmniej 4-9 h. Czas utrzymywania się efektu objętości zależy przede wszystkim od stopnia podstawienia cząsteczek oraz, w mniejszym stopniu, od średniej masy cząsteczkowej. Wewnątrznaczyniowa hydroliza polimerów hydroksyetyloskrobi powoduje ciągłe uwalnianie mniejszych cząsteczek, które z kolei są aktywne onkotycznie zanim zostaną wydalone przez nerki. Produkt może obniżać hematokryt oraz lepkość osocza, wywiera także korzystne działanie na mikrokrążenie, zmieniając charakterystykę przepływu krwi. Zawartość kationów w krystaloidowej części składowej produktu dostosowana jest do fizjologicznych stężeń elektrolitów w osoczu. Aniony stanowią mieszaninę chlorków, octanów i jabłczanów, w celu zmniejszenia ryzyka nadmiaru chlorków we krwi i kwasicy. Dodawanie octanu i jabłczanu zamiast anionów mleczanowych ma na celu zmniejszenie ryzyka kwasicy mleczanowej.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą; sepsa; oparzenia; zaburzenia czynności nerek lub terapia nerkozastępcza; krwotok wewnątrzczaszkowy lub śródmózgowy; pacjenci w stanie krytycznym (zwykle pacjenci przebywający na Oddziale Intensywnej Terapii); przewodnienie; obrzęk płuc; odwodnienie; hiperkaliemia; ciężka hipernatremia lub ciężka hiperchloremia; ciężkie zaburzenie czynności wątroby; zastoinowa niewydolność serca; ciężkie zaburzenia krzepnięcia; pacjenci po przeszczepie narządów.

Aminoglikozydy. Działania niepożądane aminoglikozydów na nerki mogą ulec nasileniu w przypadku podawania w skojarzeniu z roztworami hydroksyetyloskrobi. Produkty lecznicze powodujące zatrzymanie potasu i sodu. Należy dokładnie rozważyć równoczesne podawanie leków, które mogą wywoływać zatrzymywanie potasu lub sodu. Glikozydy naparstnicy. Podwyższone stężenia wapnia może zwiększyć ryzyko toksycznego wpływu glikozydów naparstnicy.

Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania hydroksyetyloskrobi u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach dotyczące toksycznego wpływu na reprodukcję, prowadzone z podobnymi produktami, po wielokrotnym leczeniu badanych zwierząt, wskazują na krwawienie z pochwy, embriotoksyczność i teratogenność. Reakcje anafilaktyczne/rzekomoanafilaktyczne związane ze stosowaniem hydroksyetyloskrobi mogą mieć szkodliwy wpływ na płód. W okresie ciąży lek należy stosować wyłącznie, jeśli potencjalne korzyści przeważają nad możliwym ryzykiem dla płodu. Należy szczególnie zwrócić na to uwagę, jeśli rozważa się leczenie przy pomocy produktu leczniczego w I trymestrze ciąży. Należy zachować szczególną ostrożność w celu uniknięcia przedawkowania prowadzącego do hiperwolemii z następczą patologiczną hemodylucją i niedotlenieniem płodu. Nie wiadomo czy hydroksyetyloskrobia przenika do mleka ludzkiego, dlatego też należy zachować ostrożność podczas podawania produktu leczniczego kobietom karmiącym piersią. Można rozważyć tymczasowe zaprzestanie karmienia piersią.

Przedawkowanie produktu leczniczego może prowadzić do niezamierzonej hiperwolemii i przeciążenia układu krążenia ze znacznym spadkiem wartości hematokrytu i stężenia białek. Może być to związane z następczym zaburzeniem czynności serca i płuc (obrzęk płuc). W tym przypadku należy natychmiast przerwać inf. i rozważyć podanie leków moczopędnych. W przypadku przedawkowania, należy leczyć pacjenta objawowo i monitorować stężenie elektrolitów we krwi.