Oculosan

1 ml kropli do oczu zawiera 0,2 mg siarczanu cynku i 0,05 mg azotanu nafazoliny.

Produktu leczniczego nie należy stosować dłużej niż 3 dni bez kontroli lekarskiej. Dorośli: 3-4x/dobę po 1 kropli do worka spojówkowego. Bezpośrednio po zakropleniu leku butelkę należy zamknąć. Po zakropleniu zaleca się delikatne uciśnięcie palcem kącika oka przez 1-2 min. Może to ograniczyć wystąpienie ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Dzieci.Produktu leczniczego nie należy stosować u dzieci.

Siarczan cynku wykazuje działanie ściągające i lekko antyseptyczne. Nafazolina powoduje zwężenie naczyń krwionośnych i łagodzi zapalne podrażnienia i obrzęk spojówki poprzez bezpośrednie wiązanie się z receptorami w mięśniach gładkich naczyń. Działanie przeciwzapalne wzmacnia wyciąg z roślin gatunku Euphrasia (świetlik lekarski) i Hamamelis (oczar).

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Zespół suchego oka, zwłaszcza suche zapalenie rogówki i siatkówki (zespół Sjogrena). Jaskra z wąskim kątem przesączania. Stosowanie środków przeciwhistaminowych jest przeciwwskazane u pacjentów przyjmujących inhibitory MAO. Ciąża i karmienie piersią. Nie stosować u dzieci.

Nie należy stosować produktów leczniczych zawierających nafazolinę u pacjentów leczonych inhibitorami MAO do 10 dni po zastosowaniu ostatniej dawki inhibitora MAO. Jednoczesne stosowanie nafazoliny z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi może nasilać ich działanie. Dotychczas brak doniesień o interakcjach produktu leczniczego z innymi lekami.

Brak kontrolowanych badań na zwierzętach oraz u kobiet w ciąży. Stosowanie produktu leczniczego w okresie ciąży jest przeciwwskazane. Brak danych dotyczących stosowania produktu u kobiet karmiących piersią. Stosowanie produktu leczniczego w okresie laktacji jest przeciwwskazane.

Po przypadkowym zażyciu doustnym mogą wystąpić następujące objawy: zawroty i bóle głowy, nudności, nerwowość, osłabienie, zaburzenia rytmu serca, bladość, pocenie się, rozszerzenie źrenic, zwiększone ciśnienie krwi, senność oraz obniżenie temperatury ciała. U niemowląt może wystąpić bradykardia, a nawet śpiączka. Jeśli pacjent nie stracił świadomości, nie utracił odruchu gardłowego i nie ma drgawek, należy wywołać wymioty. Jeżeli wywołanie wymiotów nie jest możliwe, zaleca się przeprowadzenie zabiegu płukania żołądka.