Jovesto

1 ml roztw. doustnego zawiera 0,5 mg desloratadyny. 1 tabl. zawiera 5 mg desloratadyny.

W celu złagodzenia objawów związanych z alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa (w tym z okresowym i przewlekłym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa) oraz z pokrzywką produkt można przyjmować niezależnie od posiłków. Należy pamiętać, że zapalenie błony śluzowej nosa u dzieci w wieku poniżej 2 lat ma najczęściej podłoże infekcyjne, a nie ma danych, które uzasadniałyby stosowanie produktu w zakaźnym zapaleniu błony śluzowej nosa. Roztw. doustny. Dzieci i młodzież. Dzieci w wieku 1-5 lat: 2,5 ml (1,25 mg) roztw. doustnego raz/dobę. Dzieci w wieku 6-11 lat: 5 ml (2,5 mg) roztw. doustnego raz/dobę. Dorośli i młodzież (w wieku co najmniej 12 lat). 10 ml (5 mg) roztw. doustnego raz/dobę. Doświadczenie z badań klinicznych dotyczących stosowania desloratadyny u młodzieży w wieku 12-17 lat jest ograniczone. W leczeniu okresowego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa (objawy występują rzadziej niż4 dni w tyg. lub krócej niż przez 4 tyg.) należy postępować zgodne z oceną przebiegu choroby u danego pacjenta w przeszłości, przerwać leczenie po ustąpieniu objawów i wznowić po ich ponownym wystąpieniu. W przewlekłym alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa (objawy występują co najmniej przez 4 dni w tyg. i utrzymują się dłużej niż 4 tyg.) można pacjentowi zaproponować ciągłe leczenie w trakcie okresów ekspozycji na alergen. Roztw. doustny można podawać łyżką miarową (z podziałką wskazującą 2,5 ml i 5 ml) lub strzykawką doustną o pojemności 5 ml. Tabl. powl. Dorośli i młodzież (w wieku co najmniej 12 lat): 1 tabl. raz/dobę niezależnie od posiłków w celu złagodzenia objawów związanych z alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa (w tym z okresowym i przewlekłym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa) oraz z pokrzywką. Dzieci i młodzież. Doświadczenie z badań klinicznych dotyczących stosowania desloratadyny u młodzieży w wieku 12-17 lat jest ograniczone. W leczeniu okresowego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa (objawy występują rzadziej niż 4 dni w tyg. lub krócej niż przez 4 tyg.) należy postępować zgodne z oceną przebiegu choroby u danego pacjenta w przeszłości, przerwać leczenie po ustąpieniu objawów i wznowić po ich ponownym wystąpieniu. W przewlekłym alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa (objawy występują co najmniej przez 4 dni w tyg. i utrzymują się dłużej niż 4 tyg.) można pacjentowi zaproponować ciągłe leczenie w trakcie okresów ekspozycji na alergen.

Desloratadyna jest długo działającym antagonistą histaminy o wybiórczym działaniu na obwodowe receptory H₁, bez właściwości uspokajających. Po podaniu doustnym desloratadyna wybiórczo blokuje obwodowe receptory histaminowe H₁, gdyż nie przenika do OUN.

Nadwrażliwość na substancję czynną, na loratadynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

W badaniach klinicznych z zastosowaniem desloratadyny w tabl. nie obserwowano istotnych klinicznie interakcji z jednocześnie stosowaną erytromycyną lub ketokonazolem. W klinicznym badaniu farmakologicznym desloratadyna w postaci tabl. przyjmowana jednocześnie z alkoholem nie nasilała działania alkoholu upośledzającego sprawność psychoruchową.

Desloratadyna nie wykazywała działania teratogennego w badaniach na zwierzętach. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania desloratadyny u kobiet w ciąży, dlatego nie zaleca się podawania produktu leczniczego w czasie ciąży. Desloratadyna przenika do mleka kobiecego, dlatego nie zaleca się jej stosowania u kobiet karmiących piersią.

W razie przedawkowania należy rozważyć zastosowanie standardowych metod usunięcia niewchłoniętej substancji czynnej z organizmu. Zaleca się leczenie objawowe i podtrzymujące. W badaniu klinicznym u dorosłych i młodzieży z zastosowaniem dawek wielokrotnych (do 45 mg desloratadyny, co jest dawką 9-krotnie większą niż dawka stosowana w praktyce klinicznej) nie obserwowano działań o znaczeniu klinicznym. Desloratadyna nie jest usuwana z organizmu metodą hemodializy. Nie wiadomo, czy jest ona usuwana w trakcie dializy otrzewnowej.