Jodi Gel 10%
Jodi Gel 10% - ulotka informacyjna dla pacjenta
Produkt leczniczy jest zalecany jako środek antyseptyczny: do odkażania skóry i dezynfekcji ran; o odkażania zakażonych ran pourazowych; w pierwotnych lub wtórnych infekcjach miejscowych skóry; w zainfekowanych nacięciach chirurgicznych; w zapaleniach pochwy; w zakażeniach jamy ustnej. Powidon jodowany może być również używany do odkażania skóry przed wprowadzeniem igieł i cewników. Lek stosowany jest zarówno w warunkach szpitalnych, ambulatoryjnych i domowych.
100 g żelu zawiera 10 g powidonu jodowanego.
Żel do stosowania na skórę i błony śluzowe. Stosowanie produktu leczniczego należy ograniczyć do niewielkich powierzchni ran. Tylko do użytku zewnętrznego. Smarować miejsca chorobowo zmienione, drobne skaleczenia lub niewielkie powierzchnie ran. Dzieci: stosowanie u dzieci poniżej 11 lat, wyłącznie na zlecenie lekarza specjalisty.
Żel zawiera jako substancję czynną powidon jodowany, który jest kompleksowym połączeniem jodu z powidonem. Taka postać zwiększa rozpuszczalność jodu w wodzie i jego wnikanie do wnętrza komórek drobnoustroju. Kompleks zawiera 9-12% związanego jodu, z czego 1% jest dostępny biologicznie. W badaniach aktywności mikrobiologicznej na wybranych wzorcowych szczepach wykazano, iż żel działa bakteriobójczo na bakterie Gram dodatnie (Staphylococcus aureus) i Gram ujemne (Pseudomonas aeruginoza). Wykazuje aktywność grzybobójczą względem wzorcowego szczepu Aspergillus niger. Może penetrować w głąb tkanek z powierzchni skóry. Nie barwi trwale powierzchni odkażanych. Dzięki szerokiemu spektrum działania antyseptycznego powidon jodowany leczy i przeciwdziała infekcjom ran – włącznie z ranami ciętymi, skóry i jam ciała. Lek wykazuje także skuteczność w zapobieganiu stanom zapalnym pochwy i w zakażeniach jamy ustnej. Żel nie działa pierwotnie drażniąco, alergizująco ani fototoksycznie na skórę.
Nadwrażliwość na jod lub którykolwiek ze składników produktu leczniczego. Nie stosować na głębokie rany lub poważne oparzenia bez porozumienia z lekarzem. Nie stosować w chorobach tarczycy, w chorobie Cushinga.
Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji. Wchłanianie jodu pochodzącego z leku może mieć niekorzystny wpływ na badania czynności tarczycy: scyntygrafia tarczycy, diagnostyka z użyciem radioaktywnego izotopu jodu, ocena PBI (protein – bound iodine). Leki zawierające rtęć, srebro, nadtlenek wodoru nie powinny być używane wspólnie z powidonem jodowanym. Powidon jodowany może wpływać na niektóre testy wykrywające obecność krwi i glukozy w kale lub w moczu dając fałszywie dodatnie wyniki.
Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania podczas ciąży i laktacji. Nie stosować leku w okresie ciąży lub karmienia piersią.
Nie są znane objawy przedawkowania. W razie zastosowania większej dawki leku niż zalecana należy usunąć nadmiar żelu.
Jodi Gel 10% - wskazania i zastosowanie
Jodi Gel 10% - zamienniki
Artykuły warte przeczytania #leki.pl
Victoza, Ozempic, Saxenda, a może Trulicty, czy te nazwy coś Ci mówią? A rozglądasz się za czymś na odchudzanie? Zastanawiasz, kiedy wreszcie kupisz skuteczne tabletki na nadwagę? Tego nie wiem, ale na jakimś forum ludzie chwalą się swoimi przemianami. Niektórzy stracili nawet 46 kg. Niewiarygodne. I stosowali właśnie Ozempic. Interesuje Cię, co to jest? Jak można go dostać? I czy pomoże także Tobie? Poznaj także pozostałe preparaty, dzięki którym niektórzy zmienili swoje życie.
Melatonina jest hormonem regulującym nasz rytm dobowy. Choć może wykazywać wielokierunkowe działanie, to obecnie wykorzystywana jest głównie w leczeniu zaburzeń rytmu snu i czuwania. Jak działa melatonina? Jak ją dawkować? W jakich preparatach występuje?
Dobroczynny wpływ słońca na nasz organizm znany jest od dawna. Umiejętne korzystanie z kąpieli słonecznych może być nie tylko źródłem przyjemności (zwiększona produkcja serotoniny — hormonu szczęścia), ale również zdrowia (synteza endogennej witaminy D). Od starożytności znane jest pojęcie helioterapii, czyli leczenia różnych chorób z wykorzystaniem promieni słonecznych. Jednak słońce ma również swoją „ciemną” stronę. W wyniku oddziaływania substancji pochodzenia zewnętrznego z promieniowaniem UV często dochodzi do wystąpienia fotodermatoz egzogennych. Substancje mogące wywołać fotodermatozy znajdują się w naszym otoczeniu. Możemy je odnaleźć między innymi w perfumach, środkach do mycia, odkażania i ochrony przeciwsłonecznej oraz w niektórych lekach. Powodują one zmiany na skórze w postaci m.in. przebarwień, zaczerwienień czy obrzęków (reakcje fototoksyczne) lub trudniejszych w leczeniu reakcji fotoalergicznych. Ponieważ, aby doszło do ich wystąpienia, oprócz określonej substancji egzogennej niezbędne jest zadziałanie promieniowania. Dlatego też choroby te cechują się największym nasileniem zmian skórnych w miejscach odsłoniętych [1-5].
Alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa, mimo wielu dostępnych metod leczenia, jest schorzeniem niezwykle uciążliwym, szczególnie u dzieci i młodzieży. Agencja Żywności i Leków zatwierdziła nowy lek pomocny w terapii alergii sezonowej wywołanej pyłkiem ambrozji.
Aspiryna, czyli kwas acetylosalicylowy to popularny lek o działaniu przeciwbólowym, przeciwgorączkowym oraz przeciwzapalnym, który często stosowany doraźnie w przeziębieniu. Dodatkowo stosowany regularnie zapewnia działanie przeciwzakrzepowe. Najnowsze badania donoszą, że aspiryna w niskich lub wysokich dawkach zapewnia podobną ochronę przed chorobami serca.
Niedługo minie sto lat od odkrycia i pierwszego zastosowania insuliny. Przełomowe badania prowadzili w latach 1921-1922 Frederyk Grant Banting and Karol Herbert Best. Od 1922 roku, czyli od podania insuliny pierwszemu pacjentowi, Leonardowi Thompsonowi, cukrzyca typu 1 przestała być chorobą śmiertelną. W 1923 roku Banting otrzymał za to odkrycie nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii.
