Accusol 35 Potassium 2 mmol/l; -4 mmol/l
Accusol 35 Potassium 2 mmol/l; -4 mmol/l - ulotka informacyjna dla pacjenta
Roztw. jest przeznaczony do leczenia ostrej i przewlekłej niewydolności nerek jako płyn substytucyjny w hemofiltracji i hemodiafiltracji oraz jako roztwór dializacyjny w hemodializie i hemodiafiltracji.
Na 1000 ml: komora duża “A” zawiera wapnia chlorek dwuwodny 0,343 g, magnezu chlorek sześciowodny 0,136 g, chlorek sodu 7,66 g, chlorek potasu 0,199 g, glukozę jednowodną. 1,47 g i komora mała “B” zawiera wodorowęglan sodu 12,9 g. 5000 ml roztw. końcowego powstaje w wyniku zmieszania 3750 ml roztw. “A” z 1250 ml roztw. “B”; pH roztw. końcowego wynosi 7,0-7,5.
Do hemofiltracji, hemodializy i hemodiafiltracji. Produkt jako płyn substytucyjny. Objętość płynu substytucyjnego podawanego pacjentom dorosłym jest określona przez współczynnik ultrafiltracji i jest ustalana indywidualnie celem zapewnienia odpowiedniego bilansu płynów i elektrolitów. Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku). Przewlekła niewydolność nerek: 7-35 ml/kg mc./godz. Ostra niewydolność nerek: 20-35 ml/kg mc./godz. Powyższe zalecenia odnośnie objętości mogą być dostosowywane przez lekarza prowadzącego zgodnie ze stanem klinicznym pacjenta. Produkt można podawać do krążenia pozaustrojowego w trybie przed i po rozcieńczeniu płynu, zgodnie z zaleceniem lekarza. Produkt jako roztwór dializacyjny. Rodzaj i objętość przepisanego roztw. dializacyjnego zależą od trybu terapii, jej częstotliwości oraz czasu trwania; wyboru dokonuje lekarz zgodnie ze stanem klinicznym pacjenta. Podawanie. Hemodializa: poprzez przedział dializacyjny dializatora. Hemofiltracja: poprzez linię krwi tętniczą lub żylną.
Roztwór jest nieaktywny farmakologicznie. Zawiera jony, które występują w stężeniach podobnych do ilości fizjologicznej w osoczu. Jako płyn substytucyjny, dostarcza w sposób ciągły elektrolity i wodę celem nawodnienia oraz działa jako czynnik alkalizujący. Jako roztwór dializacyjny, usuwa z krwi zbędne produkty metabolizmu i ułatwia wyrównanie zaburzeń równowagi elektrolitowej i/lub płynowej w surowicy.
Zależne od składu roztworu: hipokaliemia, bez jednoczesnego wdrożenia odpowiedniej suplementacji potasu; zasadowica metaboliczna. Przeciwwskazania zależne od hemofiltracji, hemodializy lub hemodiafiltracji związane z samą procedurą techniczną: niewydolność nerek towarzysząca nasilonemu katabolizmowi u pacjentów z objawami mocznicy, nieustępującymi po zastosowaniu hemofiltracji; niedostateczny przepływ krwi w miejscu dostępu naczyniowego; w przypadku dużego ryzyka krwotoku z powodu działania leków przeciwzakrzepowych.
Przepisując lek należy wziąć pod uwagę możliwe interakcje miedzy tym sposobem leczenia a równocześnie stosowanym leczeniem związanym z innymi, obecnymi wcześniej schorzeniami. Stężenie we krwi innych produktów leczniczych może ulec zmianie podczas hemodializy, hemofiltracji i hemodiafiltracji. U pacjentów przyjmujących glikozydy nasercowe należy ściśle kontrolować osoczowe stężenie potasu, gdyż ryzyko wystąpienia działań niepożądanych u chorych z hipokaliemia jest większe. Stosowanie witaminy D oraz leków zawierających wapń może zwiększyć ryzyko wystąpienia hiperkalcemii (np. stosowanie węglanu wapnia jako substancji chelatującej potas). Dodatkowa substytucja wodorowęglanu sodu może zwiększyć ryzyko wystąpienia zasadowicy metabolicznej.
Brak jest danych klinicznych i przedklinicznych dotyczących stosowania produktu w czasie ciąży i laktacji. Lek można stosować u kobiet w ciąży i karmiących piersią tylko w razie wyraźnej potrzeby.
Nie powinno dojść do przedawkowania, o ile bilans płynów i elektrolitów będzie regularnie kontrolowany. Może prowadzić do hiperwolemii i zaburzeń elektrolitowych. Objawy te można skorygować poprzez dostosowanie współczynnika ultrafiltracji oraz objętości podanego roztworu. W przypadkach zaburzeń równowagi elektrolitowej należy je korygować zgodnie z ich rodzajem.